Tag: Marathi sahitya

  • अलना – ALANAA

    अलना बाप : बांगड्या भर लेका ! पोरीपण जास्त कमवायला लागल्यात तुझ्यापरीस….. लेक : बांगड्या भरा बापा ! लेक कासार है …….. फुकटात फ्याशिलिटी ! शब्दार्थ अलना – अती लघुत्तम नाटक

  • निर्भेळ भेळ – NIRBHEL BHEL

    निर्भेळ भेळ माझी आहे गझल गुणांची दिलदार खेळ माझी आहे गझल गुणांची ताशा गिटार बाजा वेणू नवी तुतारी संगीत मेळ माझी आहे गझल गुणांची देहास सत्त्वदायी ओटी भरून देण्या उजवेल केळ माझी आहे गझल गुणांची रत्नेच जी अपत्ये त्यांना सुखे रहाया साधेल वेळ माझी आहे गझल गुणांची परिणाम मी न जाणे हेतूत आत्मगोष्टी म्हणतेय हेळ…

  • साडीवाली – SAADEE VAALEE

    आली आली साडीवाली आली खाली साडीवाली हिजडे छक्क्यांना जगवाया आली वाली साडीवाली दो हातांनी ठोकत टाळ्या आली खाली साडीवाली खड्डे खळगे मिरवित पाडित आली गाली साडीवाली निर्झर खळखळता होऊनी आली नाली साडीवाली सुटला साडीवाला तेंव्हा आली झाली साडीवाली अधरांवरती गालांवरती आली लाली साडीवाली हळदीकुंकू टिकली लावुन आली भाली साडीवाली संवादास्तव बोलत भाषा आली पाली साडीवाली…

  • लोंढा – LONDHAA

    धादांत खोटे बोलले मी पण क्लांत खोटे बोलले मी कोंडीत लोंढा दाटलेला मन शांत खोटे बोलले मी जे जे हवे ते प्राप्त होता मज भ्रांत खोटे बोलले मी अज्ञान माझे दावण्यास्तव ते प्रांत खोटे बोलले मी बोंबा खऱ्या होत्या जरी त्या आकांत खोटे बोलले मी

  • गझलमणी – GAZAL MANEE

    जादुगार सोन्यासम पिवळा,करांगुलीवर नीलमणी.. खरा दागिना हेमंताचा,झळाळणारे शील मणी… सोन्याचे मी मणी गुंफिता,जुन्याच धाग्यामधे पुन्हा.. कनक मण्यांच्या माळेमध्ये,झाले नव सामील मणी … गळ्यात काळी पोत मण्यांची,मोजले न मी मणी जरी… अजून कांही आले तेंव्हा,करण्यासाठी डील मणी… आई माझी शिरोमणी जणु ,कधी न गळले अश्रु तिचे… मोरपिसांसम मायेच्या मज,तिच्या सयी सच्छील मणी… स्फटिक मण्यांची माळ जपाची,मणी…

  • कुंचला – KUNCHALAA

    करी कुंचला सहज घेऊनी… रंगामध्ये पूर्ण बुडवूनी… सहज सहज फटकारे मारून … चित्र एक साकारे त्यातून… भिजव भिजवले त्यास चिंबूनी … रंगांवरती रंग उडवूनी … भिजला कागद… भिजली पाने… नवरंगांनी सजली पाने… अनेकान्त भावांची किमया… जणु पौषाची धारा तनया …. रंग आप अन भाव मनातील … करी उतरता …भिजतो कागद… सुकतो… भिजतो… पानावरती चित्र उमटते……

  • चरखा – CHARKHAA

    न पिते न खाते का बाई हरवून जाते का बाई चरखा फिरवुनी सूत जमे तेंही न काते का बाई पाऊस येता शब्दांना विसरून गाते का बाई फसवून पळवे प्रीतीला फिरवून नाते का बाई फिरवीत बसते कलम नवे घासून पाते का बाई