-
मयुरवाहिनी – MAYUR VAAHINEE
मयुरवाहिनी सरस्वती शारदा सुंदरी मयुरवाहिनी वीणा पुस्तक शीलधारिणी मयुरवाहिनी मोरपिसांच्या पिंछीचा मृदु स्पर्श मुलायम जागवितो तव सयी अंतरी मयुरवाहिनी काळ्या कोऱ्या पाटीवरती नऊ रसांच्या रेषा तोलत उभी लेखणी मयुरवाहिनी जललहरींचे वसन धवल घन दले गुलाबी कंच पाचु तनु मनगट हळदी मयुरवाहिनी चित्र रेखुनी फुलवेलीचे रंगबिरंगी कलम टेकवुन उभी पद्मश्री मयुरवाहिनी करात नाजुक स्फटिक मण्यांची माला…
-
अंगठा – ANGTHAA
अंगठा… हिरवी पाने पसाभर आत्महिताचा वसा वर शक्य झाल्यास सहज तू भ्रष्ट राज्य खालसा कर परत परत पाड नाणी रिक्त झालाय कसा तर गुंफुन सयी बकुळ फुले घाल गळा छानसा सर आयुष्याचं सोनं झालं जपत अंगठा ठसा धर
-
फापटपसारा – FAAPAT PASARAA
कवीच्या जाण्याचे दुःख .. कवी नावाच्या संवेदनशील हृदयाला होतच असते… कारण… त्याच संवेदनशीलतेने… त्यानेही टिपलेली असतात … हळुवार मनाची स्पंदने…….. कधी हाताच्या बोटांची थरथर… कधी पूर्ण अंगावर अचानक उठलेले शहारे …. बोलत असतात…. त्याच्याच भाषेतून…. ती भाषा…. कुठल्याही पुस्तकात वाचून शिकता येत नाही…. त्या भाषेला व्याकरण नसतं … फक्त भाव असतो…. ते अनुभवत कवीचं हृदय…
-
हुमान – HUMAAN
कोडे कसले हुमान हे तर माझ्यामधले इमान हे तर गगन भरारी घडवायाला दारी आले विमान हे तर लपवुन काही कशास ठेवे मला दावते गुमान हे तर मन माझे मज मुक्त सोडते करे न कधी अनमान हे तर भरून माझ्या अंतरात रे सदैव राखुन मान हे तर अश्रू नेत्रांमधून गाळू काम करूया किमान हे तर सामानावर…
-
ऑथर – AUTHOR
घडा पूर्ण घडवून पॉटर गडे भरायास आलाय वॉटर गडे गझल जाहली आज टॉपर गडे कळे अंतरातील पॉवर गडे पुरे काफिये हे मिरवणे गडे नवा घेच बँकेत लॉकर गडे लिहायास झाले कलम मोकळे खरी जाहले बेस्ट ऑथर गडे कशाला विळ्या अन सुऱ्यांचा जथा मिळे सांबरायास चॉपर गडे सुळसुळाट मोबाइलांचा जिथे उभा रेंज मिळण्यास टॉवर गडे धरेवर…
-
अधिक अधिक – ADHIK ADHIK
जन्म हवा पुन्हा पुन्हा इहलोकी याया …. गात्रांतुन कडकडती वीज खेळवाया सैराटी वाऱ्यातुन धूळ येय गाया …. जन्म हवा पुन्हा पुन्हा इहलोकी याया …. मातीने माखुनिया देहगंध जाया अंगांगी जलदांतिल धार नाचवाया… जन्म हवा पुन्हा पुन्हा इहलोकी याया … कुष्णधवल मेघांची ऐसपैस छाया तप्त लिप्त भूमीवर पांघरून घ्याया… जन्म हवा पुन्हा पुन्हा इहलोकी याया ….…
-
खोडी – KHODEE
जरी चिडविले कुणावरुन पण खोडी थोडी खरी हवी कोण कुणाच्या गोष्टी सांगे त्यातिल गोडी खरी हवी कुणा धबधबा कुणास अभयारण्य पावते खरेच का आत्मधर्म रथ पुढे न्यावया उमदी घोडी खरी हवी खरडत झरझर बघून कॉपी बखरीमधुनी करताना इतिहासातिल सत्य जाणण्या पळती मोडी खरी हवी शतजन्मांतिल नातीगोती कशास स्मरणे या जन्मी धन्य व्हावया मनुज जन्म मम…