Tag: Marathi sahitya

  • झेप – ZEP

    निळसर अंबर चाफा कोमल कळ्याफुलांची झेप नि परिमल झळके वनराई … मोद विखरुनी ठाईठाई .. झळके वनराई … चिंब चिंबल्या फांद्यांवरती चिमणपाखरे किलबिलणारी झुले लता जाई … मोद विखरुनी ठाईठाई ..झुले लता जाई … रानफुलांचा हळदी वाफा तृणपात्यांचा हिरवा ताफा गझलगीत गाई.. मोद विखरुनी ठाईठाई ..गझलगीत गाई मुग्ध रक्तिमा अधरी गाली भाळावर पूर्वेच्या लाली सळसळे…

  • बिटवी – BITVEE

    भाग्य लिहाया भाळावरती कधी न येते सटवी बिटवी उडता उडता हेच सांगते टिवटिवणारी टिटवी बिटवी मकर संक्रमण सणास कोणी जित्राबांना हाकत येता किराण्यातले वाण लुटूनी अंधाराला पटवी बिटवी नको जीम अन नकोच डायट कामे करते मस्त जेवते रहाट ओढून पाणी भरते वजन बरोबर घटवी बिटवी फटाकडी ना बॉम्ब फटाका वाहन भारी तयात बसुनी मजेत सारी…

  • बॉम्ब लाट – BOMB LAAT

    बॉम्ब लाट फिरत होती बोंब ठोक म्हणत होती घाम रक्त होत शाई नीर क्षीर झरत होती गूढ गोष्ट शोधताना वीर वाट मळत होती कर्णवीष वीटधारी ढेकळांस चिरत होती मधुघटात काव्य भरता चिंब चिंब भिजत होती लगावली – गाल/गाल/गाल/ गागा/

  • रोजी रोटी – ROJEE ROTEE

    रोज थापते रोजी रोटी मोजत बसते रोजी रोटी पडुन पालथी आगीवरती ओज फुलवते रोजी रोटी कशी द्यायची चुलीसमोरी पोज शिकवते रोजी रोटी नकटे चपटे असो मापटे नोज उडवते रोजी रोटी क्षुधा शमविण्या भुकेजल्यांची बोज उचलते रोजी रोटी

  • फाग – FAAG

    आग आहे आग मी पूर्ण सुंदर राग मी छप्परांना तोलते काष्ठ मजबुत साग मी चुगलखोरी भोवता अंध म्हणती डाग मी माल कच्चा जाळण्या यज्ञ आणिक याग मी मूढता नच कोडगी अंतरीची जाग मी परिमलाने धुंदलेली मोगऱ्याची बाग मी वेगळेपण जाणते न वेंधळी न काग मी ना करे रे आजही व्यर्थ भागं भाग मी ऐक माझी…

  • पोपडे – POPADE

    चहूकडे चाललीय घाई सुधारण्याची स्वतःस आता तयां अता लागले कळाया कसे जपावे फुलास आता अता सुखाने लिहीत आहे असेच काही मने फुलाया खुडून काटे म्हणेन हृदया उधळ उधळ रे सुवास आता जुनाट कर्मांवरी उतारा मलाच पाजे जहाल साकी तयास प्राशुन झरझर लिहिते मुळी न थारा भयास आता भिजून भिंती दवारल्यावर जुने नवे पोपडे निघाले करुन…

  • ललकारी – LALKAAREE

    कशी निवडून घ्यावी नोकरी मी छान सरकारी मला रे मूड कोठे आजही देण्यास ललकारी मुलांना पाहुनी आता शिकाया नियम सृष्टीचे घराच्या परसदारी अंगणी लावेन तरकारी करांनी कैक लिहिता उमटल्या गझला करामत ही पुरे चर्चा कराला कोठल्या म्हणतात अबकारी झळांनी पेटणे नाही हिमाने गोठणे नाही जिवाने कोष विणणे ते नसावे त्यास भयकारी लिहावे नाव म्हणते कोरुनी…