होम्बुज पद्मावती अंबिके पार्श्वयक्षि गुणखणी अंबिके धरणेंद्राची सखी प्रिया तू सगुण मूर्त साजिरी अंबिके भवसागर हा तरून जाण्या दिव्यदृष्टि दे मती अंबिके वीज भासतेस तू कांचनी लखलखती भूतली अंबिके मुखचंद्रासम तुझ्या उमलले कमलपुष्प काननी अंबिके गझल मात्रावृत्त (मात्रा १६)

कचेरीत फ्लिटविकच्या होता कैद सिरिअस ब्लॅक कृष्णकला वर्गात कोंदटे रंग कळकट ब्लॅक हिप्पोग्रिफवर बसून झाला मुक्त काळ कुत्रा परतुन हॅरी गिळे मृदु चॉकलेट कडवट ब्लॅक चंदेरी काळवीट उमदा नाम प्रॉन्ग्ज त्याचे खरा धाडसी आश्रयदाता रात्र अनवट ब्लॅक हर्माइनी नि हॅरीची ही करामत जादुई निरोप घेई आनंदाने हात हलवुन ब्लॅक घटिका गोलावरती घुमवुन काळाला मागे तृप्त…

जपात रमले ध्यानी रमले तप केले मी शब्द जाळुनी राख जाहली मम् कर्मांची भाव भावना काव्य जाळुनी हृदय जाहले शांत जलासम बिंब प्रकटले सुंदर माझे आत्मस्वरूपी मग्न जाहले छळणारा मी भूत जाळुनी गाळ साठला तळी जलाच्या ओंजळ भरते शुद्ध जलाने नकाच फेकू दगड चुलीचे तुष्णा मिटली काष्ठ जाळुनी जात पात इतुकी ना मोठी त्याहुन मोठे…

निशिगंधाच्या हारामध्ये लाल गुलाबांचा वावर ग शुभ्र लिलीची दले मलमली त्यात सुगंधाचा दरवळ ग कण्हेर कोरांटीचे कुंपण साद घालिते का चाफ्यास ते न शोधिते त्यातिल अत्तर जाग ऐकुनी ती सळसळ ग अरिष्टनेमीचे शोधाया कूळ गाडले जे मातीत मत्त गाढवे म्हणती दाबुन उमद्या घोड्या त्या खेचर ग मानस्तंभ तो ऐसा शोभे कषाय विरहित होऊनिया जिनमूर्तीचे घे…

चंद्र पाहिला अंबरात अन हृदयात उमटली ईद निळ्या समुद्री उधाणले जल हृदयात उमटली ईद गुलाब काही मनातले मी वहीत ठेवून जपले वही उघडता आज अचानक हृदयात उमटली ईद जुनी डायरी त्यातिल नावे कुठे हरवली आहेत पुस्तकात ती बसता शोधत हृदयात उमटली ईद चंद्रकोर नाजुक झुलणारी नाविक मी जणु नावेत भवती मासे फिरता सळसळ हृदयात उमटली…