आज नाही लिहायची गझल
नाही लिहायचं गीत
लिहीन म्हणते काहीबाही
साधंसुधं छंदगीत…
आपला पहिला प्रेमदिवस
खास खास नवथर लोभस…
तीस वर्षापूर्वीचं ते मुग्ध मन
कुठे रहायचो तेंव्हा आपण
जणू मंतरलेलं चैत्रबन
पुन्हा आठवतात तेच क्षण…
कुठे काय हरवलं
थोडं थोडं बदललं…
अजून आपण त्याच नशेत
धरणी अंबर आपल्याच कवेत
जगतोय आपण खरे मजेत…
दोन हुश्शार बाळांसमवेत…