Radif and kafiya are special terms in Ghazal. Radif adds beauty and charm to a Ghazal. Ghazal without Kafiya is not in the right form. Kafiya gives peculiarity to Ghazal. Ghazal without kafiya has no value.
In this Ghazal in the first sher (matala) poetess says, ‘I am a woman. I too an important person in the family. I am not a decorative article in the house. So don’t treat me like a slave. My love gives energy and stability to family members.’
In short she says, how many days should I live like a Radif? I can be kafiya too. So my life partner should realize my importance.
This Ghazal is written in 24(twenty-four) matras.

किती दिवस मी रदीफ व्हावे बोल सख्या रे
मीच काफिया ओळख माझे मोल सख्या रे

कशी अवेळी साद घालते कविता वेडी
सावर मजला जातो माझा तोल सख्या रे

ते तेव्हाचे गीत गुलाबी अता हवे मज
हवेहवेसे बुडवी मज ते खोल सख्या रे

दिवस संभ्रमित हे पण सरतिल मेघ वर्षतिल
स्मरण ठेव तू पृथ्वी आहे गोल सख्या रे

जागेपणी  तव लाख बहाणे फुत्कारांचे
स्वप्नामध्ये गझलेवरती डोल सख्या रे

येऊदे मज अता ‘सुनेत्रा’ भेटच मजला
तास संपला खरा वाजला टोल सख्या रे