This Ghazal is written in fourteen(14) matras. Here Radif is ‘nako’. This Ghazal is savati kafiya(सवती काफिया) Ghazal, because in matala kafiyas are dhot(धोट) and goth(गोठ). Pronunciation of dhot and goth is different in marathi language.
In this Ghazal the poetess says, ‘I don’t want fair colour. I don’t want ornaments like bangles(कंकण, गोठ) in my hand. I love my freedom’.

रंग पांढरा धोट नको
बंधन कंकण गोठ नको

हिशेब चुकता आज करू
उधार सौदा खोट नको

खणखणणारा दाम हवा
जीर्ण फाटकी नोट नको

मायबोलिचा बाज नवा
धरावयाला बोट नको

खुशाल गझला रिचव सई
म्हणेल आता पोट नको

लखलखणारे शील हवे
मदालसेचे ओठ नको

भरून प्याला पूर्ण हवा
म्हणे ‘सुनेत्रा’ घोट नको