In this poem, which is basically a ‘muktak’ in the form of ‘charoli’, the poetess explains us the importance of true ‘Guru’ in our life.

धन्य हे सारे गुरू साधे
पूज्य ते कृष्णासही राधे
रम्य बघ जोडेल प्रेमाला
सख्यची बाधा खुळी बाधे