Category: Ghazal

  • तुळस मोगरा – TULHAS MOGARAA

    ठेवू कोठे तुळस मोगरा गच्च दाटला हरित कोपरा काव्य बहरले पान-फुलांनी सैल जाहला देह चेहरा बैल उधळतिल हातामध्ये धरून ठेव तू घट्ट कासरा शेवटचे दिस गोड व्हावया हळू हळू थांबतो भोवरा मधुर फळांची बाग शिंपण्या आडामध्ये जाय पोहरा सुखी जाहली माझी बाळे ऐकव गझला अता शायरा चढून जाऊ डौलामध्ये वळणदार हा मस्त दादरा

  • मला सापडे ती – MALAA SAAPADE TEE

    कळाया नव्याने मला सापडे ती सदा घोळ घाले तरी आवडे ती किती नाक अपरे नयन नीलकांती जणू बाहुली बोलते बोबडे ती तुझी बायको तिज कसे मी म्हणावे कधी सारवीते तुझे झोपडे ती तुला तीट लावे तुझी दृष्ट काढे तुला घालते अंगडे टोपडे ती बटा स्वैर उडता कुरळ कुंतलाच्या तया तेल भारीतले चोपडे ती जरी अर्घ्य…

  • ठेला – THELAA

    कविता मम शब्दांचा झेला रंगवून तिज घे शेजेला रम्य कल्पना खुले कागदी चित्रासम संध्येची बेला स्वातीचा शिंपला मनोरम अगणित पानांचा जणु ठेला शिवगंगा धरणीवर आली माळ जयश्री तृणबालेला घटिका मंगल जवळी आली घे मीना अंगावर शेला मात्रावृत्त – ८+८= १६ मात्रा

  • बाई बाई – BAAEE BAAEE

    मुक्तक लिहुकी गझल रुबाई म्हणू पाळणा की अंगाई नाव फुला तुज कुठले देऊ गुलबक्षी की चंपक जाई आतुन आतुन उचंबळे कढ अश्रू टिपण्या नकोच घाई पणती ठेऊ तुळशीपाशी परतुन येता गुरे नि गाई गोरज समयी धूळ रंगते सूर्यास्ताची ही नवलाई मनात काहूर हृदयी हुरहुर आठवती दादा अन आई खट्याळ वारा पदर उडवितो शीळ घालुनी बाई…

  • कल्पनेने शोध घ्यावे – KALPANENE SHODH GHYAVE

    कल्पनेने शोध घ्यावे आजही मोहनेने  मोहरावे आजही कंचनी काया फुलांची मोहरे ज्योतिने ते रंग प्यावे आजही सोनियाच्या दागिन्यांना घालुनी वल्लरीने बागडावे आजही केतकीने माखुनी हळदी उन्हा सौरभाने फ़ुलुन यावे आजही रेखुनी नयनात काजळ रेषिका अनुपमेने मुक्त गावे आजही मंजिरी वृन्दावनी या विखुरल्या मृण्मयीने बीज ल्यावे आजही बासरी चित्रात घुमते का तरी अलकनंदे तू झुरावे आजही…

  • हाक मी मारू कुणाला – HAAK MEE MAROO KUNAALAA

    हाक मी मारू कुणाला ज्ञात नव्हते अंतरी उमलूनही मी गात नव्हते माझियासाठीच रस्ता थांबलेला स्वच्छ इतुका पण पुढे मी जात नव्हते गरज होती एकमेका पाहण्याची त्याचवेळी मी तुझ्या नयनात नव्हते स्पंदने होती सुखाची गोठलेली दुःखही तेव्हा उभे देहात नव्हते हात मैत्रीचा धरावा एवढेही धैर्य तेव्हा भाबड्या हृदयात नव्हते कुरुप मी होते खरी की सुंदरी रे…

  • मी उभी कमळात – MEE UBHEE KAMALHAAT

    मी उभी कमळात सुंदर ओंजळी भरभरुन देण्या वाहणारी नीर धारा घागरी भरभरुन देण्या अंगणी धनधान्य सांडे अंबरातिल चांदण्यांसम हात दोन्ही सज्ज माझे पोतडी भरभरुन देण्या रेखिते मी काव्यचित्रे कृष्णवर्णी मौक्तिकांनी भावभरली शब्दसुमने टोकरी भरभरुन देण्या मी वडाचे बीज इवले भूवरी उगवून येते बहरते मी पसरते मी सावली भरभरुन देण्या अचुक तोले मी ‘सुनेत्रा’ खास असुनी…