Category: Marathi kaavya

  • माझे अडखळणे – MAAZE ADAKHALANE

    जितुके दाहक तितुके मोहक माझे अडखळणे म्हणती साधक नसते बाधक माझे अडखळणे हळव्या कातर समयी भावुक प्रेमीजन म्हणती हटके राजस करते पातक माझे अडखळणे जल काचेतिल प्रतिबिंबासम काया झुळझुळता झुलते झुंबर हलता लोलक माझे अडखळणे वचने पेलुन शपथा झेलुन सांधे कुरकुरता बनते नाजुक असली नाटक माझे अडखळणे करण्या सावध मजला पाडुन पाणी खळबळता भलते साजुक…

  • पोट भराया येतो घरला – POT BHARAAYAA YETO GHARALAA

    पोट भराया येतो घरला गोड धोड मज नको नको वाढ भाकरी चतकुर अर्धी हाड हाड तू करू नको करून योगा स्लीम जाहलो रोड रोड तू म्हणू नको जरा गोबरे गाल जाहले जाड जाड तू करू नको झोपूदे मज तप्त दुपारी वाड वाड  तू बकू नको फळी हलवुनी भांडीकुंडी धाड धाड तू पाडु नको पत्र प्रियेचे…

  • असाच वेडा पीर हवा – ASAACH VEDAA PEER HAVAA

    अमोघ माझा धीर असा सुवर्णपाती तीर जसा असेल बिंदू लक्ष्य जरी अचूक भेदे मीर तरी करात नाही शस्त्र गदा लढेल ऐसा वीर सदा खणेल कोणी खाण तिथे झरेल वाणी नीर इथे विवेक सिंधू साठवितो जलातले तो क्षीर पितो स्फुरेल ज्याला मंत्र जगा असाच वेडा पीर हवा वृत्त – ल गा ल गा गा, गा ल…

  • सुंदर सुंदर – SUNDAR SUNDAR

    आज दिवस सौख्याचा सुंदर उजळुन जाईल मनीचे अंबर किणकिण मंजुळ गाईल झुंबर हसेल मम नेत्रांचे मंदिर सर पुण्याची येईल सरसर पापांची मग मिटेल घरघर शुद्ध सरींनी भिजेल अंतर निसर्ग गाणे म्हणेल सुंदर सुंदर सुंदर अतीव सुंदर

  • कान-कावळा – KAAN-KAAVALAA

    कधी कधी मी टांगेवाली कधी कधी अन भांडेवाली भांडेवाली मी नखर्याची करे धुलाई हर पात्रांची कधी डोईवर घेउन हारा विकते भांडी दारोदारा सुबक ठेंगणा लठ्ठ सावळा तेल भराया कान-कावळा तेलाने जेंव्हा कळकटतो जोर लावुनी घास घासते धरुन नळाच्या धारेखाली स्नान घालते त्यास सकाळी तयात ओतून गोडेतेला नीट ठेवते वरी टेबला बांधुन बुचडा मग केसांचा फडशा…

  • दिसू लागला – DISOO LAAGALAA

    दिसू लागला स्वच्छ किनारा ध्वज फडफडणारा दिसू लागला शांत किनारा बेटावर किल्ला दिसू लागला बुरूज दगडी माडांची वाडी दिसू लागल्या काजू बागा करवंदी मेवा पाण्यावरचा तरंग इथल्या गात पुढे जावा हरेक अधरांवरती वाजो हृदयातिल  पावा जीव येथल्या मातीमधला मोक्षाला जावा प्रेमामध्ये सौख्यामध्ये चिंब चिंब न्हावा

  • विश्वचि अवघे माझे – VISHVACHI AVAGHE MAAZE

    पानापानावर तरुणांनो लिहा स्वतःची गाणी आठवणींची फुले निरागस फ़ुलतिल पानोपानी दोनच पानामध्ये लपुनी कळ्या पाहती बागा फुलण्यासाठी तापतापुनी कधी न करिती त्रागा ऋतू कोणता आहे त्यांना घेणेदेणे नाही उमलुन येती हृदय उमलता बोलत काहीबाही सहज चुंबितो गूज सांगतो शीळ घालतो वारा अंबरातुनी रातराणिला साद घालतो तारा माझे माझे म्हणू कशाला विश्वचि अवघे माझे पुनव अमावस…