-
भीत नाय मी कुणास – BHEET NAAY MEE KUNAAS
सोक्ष मोक्ष लावण्यास भीत नाय मी कुणास पूर्ण सत्य सांगण्यास भीत नाय मी कुणास लोटुनी पुरात नाव लाट पोट फाडण्यास भोवऱ्यास भेदण्यास भीत नाय मी कुणास कुंडल्या बनावटी करून कैक छापतात त्या चुलीत जाळण्यास भीत नाय मी कुणास माझियात मनुज देव हडळ भूत राक्षसीण हे त्रिवार बोलण्यास भीत नाय मी कुणास मंगळात आगडोंब सांगता कुणी…
-
हलवा – HALAVAA
काटेरी मोहक हलवा नाजुकसे जडाव घडवा गझलेच्या तनुवर सजवा प्रेमाने नाती जुळवा वचनांनी सुंदर हसवा अंगणी झुलावा झुलवा ताटवा फुलांचा फुलवा काव्याचा भरुनी गडवा अंतरे प्रीतिने सजवा डोईवर कळसा चढवा
-
गझलानंद – GAZALAANAND
त्रिशंकुची चार टोके, असतिल ज्याच्या पृष्ठावरती, अशा गोलकाच्या मी केंद्री, झुकविन माथा अनंत वेळा! अविनाशी आत्मियाशी, भांडुन तंटुन थकल्यावरती, शांत मनाने बसेन तुझिया, चरणी नाथा अनंत वेळा! ढोल तबला सुरपेटी, हीच साधने ग्रामजनांच्या, देइन हाती मैत्री करण्या, सूर ताल अन लय शब्दांशी; नृत्य संगीत शिकाया, बडवित टिपरी टिपरीवरती, ऐकत राहिन आत आतला, तै तै था…
-
करवली – KARAVALEE
कुंकू हळदी, नेसुन शालू, झाले वरमाई! गुंजत आहे, कानामध्ये, मंजुळ शहनाई! मांडव दारी, तोरणात बघ, आंब्याची पाने! प्राजक्ताला, सांगत आहे, सुगंध फुलजाई! पिता वराचा, स्वागत करण्या, फेटा बांधुन उभा! दिल्या घेतल्या, आनंदाची, करण्या भरपाई! लेक करवली, घेउन चाले, दीपज्योत हाती! राजस सुंदर, लेक हासरा, हसते हिरवाई! वधू सुंदरी, गुणी लाजरी, करात वरमाला! ऐक अंबरा, उधळ…
-
आयुष्यावर – AAYUSHYAAVAR
प्रेम करायचे असते बघ आयुष्यावर ओझे नसते बनायचे बघ आयुष्यावर आयुष्याचा हिशेब नसतो मांडायचा आठवणींचा अल्बम असतो जपावयाचा आयुष्यावर म्हणुन लिहावी सुंदर गाणी त्यात भेटते आपल्यामधली कुणी दिवाणी म्हणायचेना अशी दिवाणी असा दिवाणा प्रेमामध्ये समान सारे नसे बहाणा नुसते तू तू नुसते मी मी रोग मनाचे मीपण तूपण पथ्यापुरते जपावयाचे मीपण बघण्या वेळ जरासा मनास…
-
एक करंजी – EKA KARANJEE
एक करंजी खूपच रुसली कढईमध्ये बघ धडपडली चिडून कढई तिथून उठली चुलीवरी अन जाऊन बसली कढई मग तेलाने भरली फूंक मारिता चूल पेटली तेलालाही उकळी फुटली ताप तापुनी उकळ उकळली शुभ्र करंजी तयात फुगली बघून झारा खुदकन हसली थाळीमधल्या जळात पडली मासोळीसम त्यात पोहली बाळोबाने तिला उचलली चोखुन चावुन गिळुन टाकली
-
पंचप्राण मम जाहले – PANCHAPRAAN MAM JAAHALE
पंचप्राण मम जाहले, पंचभुतांवर स्वार। जिनवाणीला प्राशुनी, करेन हा भवपार। विषय वासना भावना, छळोन मजला फार। धरेन भगवन मस्तकी, शुद्ध भक्तिची धार। खरेपणाचे शस्त्र हे, परजिन त्याची धार। मिथ्यात्वावर घातकी, चालवेन तलवार। हृदय मंदिरी मूर्त ही, गळ्यात मौक्तिक हार। स्वागत करण्या प्रीतिचे, सदैव उघडे दार। मात्रावृत्त (१३+११= २४ मात्रा)