शिशिर ऋतू मी शिशिर ऋतू मम ह्रदयाचे पाच ऋतू घर बर्फाचे बांधुन मी तयात बघतो राहुन मी कधी झोपतो निवांत मी म्हणत वसंत ये ये तू संगे त्याच्या बागडतो वठली खोडे पालवतो वाद्ये मंजुळ वाजवतो गीष्मासंगे जात उतू कुंकुम वर्णी निसर्ग हा हिरवाईने नटे धरा खाउन आंबे फणस गरा म्हणतो वर्षे कोसळ तू मीच धबधबा…

पृथ्वी पाणी, अंबर वारा सालामध्ये, महिने बारा चैत्र आदि जर, अंत फाल्गुनी पुनश्च फुलवी, सतेज अग्नी सुरू कराया, नेत्र दिवाणी सहा ऋतूंची, सजग कहाणी वसंत देई, वासंतिक क्षण हसते फुलते, अवघे तन मन ग्रीष्मामधली, ग्रीष्म झळाळी पांगविते घन, छाया काळी वर्षा धारा, वर्ष सजविते बीज तरू फळ, शेती जपते हेमंतातिल, हेमश्रीमंती प्रदान करिते, भूवर शांती…

चैत्रात उधळे नाविन्य कोणी वैशाख खोदतो कांचन खाणी ज्येष्ठोबा गातो पावन गाणी आषाढ दिक्पाल रावण मानी रंगात भिजणार श्रावण राणी भादवा हासतो जिंकुन ठाणी धान्याच्या भरेल आश्विन गोणी दिव्यांनी सजणार कार्तिक वाणी मार्गशीर्ष बांधे तोरण पाणी पौषात लुटावी गुलाब दाणी माघात लाघव लावण्य मौनी सुनेत्रा रंगीत फाल्गुन सोनी मात्रा-अठरा(१८)

जाळीतुनी धुक्याच्या सुप्रभात पाऊले टाकी तिज भास्कर चाहुल देतो उठवीत दिशांना दाही किरणशलाका हळदी प्राचीवर कुंकुम उधळे मेघना मुग्ध बाला तलम ओढणी घेते घाटांची मोहक वळणे नववधू जणू सजणी दागिने फुलांचे ल्याली नाकात वेलीची नथनी झुळझुळे खोडकर ओढा काठावर हिरवी राने पाण्यावर नीतळ शीतल सोनेरी झुकती किरणे सूर्याला वंदन करती पोपटी कोवळी पाने वाहतो सुगंधी…