-
काटेवांग्यापरी – KAATE-VAANGYAAPAREE
This poem is parody poem or Vidamban kavya based on the original song ‘Nijalya tanhyavari mauli drushti sarakhi dhari.’ मूळ गीत- निजल्या तान्ह्यावरी माऊली दृष्टी सारखी धरी विडंबन गीत-काटे वांग्यापरी काकडी हट्ट केवढा धरी काटेवांग्यापरी काकडी हट्ट केवढा धरी तिखट मिठाचे सारण करुनी भरना तू अंतरी चूल पेटवून ठेव भगूणे तेल घाल तू अदमासाने कडकडनाणाऱ्या …
-
खडा – KHADAA
This Ghazal is written in akshargan vrutta. Vrutta is- LA LA GAA, LA GAA, LA GAA GAA. In this Ghazal word ‘Ge’ is radeef and kaafiyaas are chudaa, ghadaa, ladhaa, pudaa etc. Word ‘Ge’ is an exclaimatory word like अरे and अगं and this word is used to call dear person. In English language word Ge is spelled…
-
सोहमच्या ध्यानात रमूदे – SOHAMCHYAA DHYAANAAT RAMOODE
In this poem the poetess says, I want to recite my soul’s inner voice,’Soham! Soham!Soham!… Soham is a feeling that arises in mind or heart when you know who you are. कण कण खिरता मोह असूदे विरहाग्निचा दाह असूदे दिवस असूदे माह असूदे नववर्षाचा प्रवाह असूदे जीवाचा उन्मेष असूदे मीरेचा तो कृष्ण असूदे क्षमस्व अथवा…
-
कसं नि कायं कळेना – KASA NI KAAYA KALENAA
This poem is known as folksong or lokgeet. In this poem the poetess gives message, if you want to run a macnine regularly, daily care and maintainance is necessary together with real knowledge. कसं नि कायं कळेना माझी गिरण पीठ दळेना मी आणला नवीन पट्टा अन चाकाला घातला रट्टा वारा घालाया आणला पुठ्ठा तरी जातं…
-
स्वर्ग भूवरी आणू – SWARGA BHUVARI AANU
In this poem the poetess says, we are sculptures of new age. We can creat heaven on the Earth. शिल्पकार, आम्ही नव्या युगाचे, लेणी नवी घडवू! मनामनातून चैतन्याची प्रभात आम्ही फुलवू! विज्ञानाची कास धरोनी अंतरीचा आवाज स्मरोनी सम्यकश्रद्धा हृदयी जपुनी लक्ष दीप लावू, भारतभूची आम्ही लेकरे मराठमोळी फूलपाखरे मनी मातीचा गंध स्मरोनी, गगन भरारी घेऊ!…
-
शुभ्र पंख – SHUBHRA PANKH
In this poem the poetess describes the earth and nature when rain comes. पावसात न्हातिल पक्षी चिंब चिंब होत सुकवतील शुभ्र पंख कोवळ्या उन्हात पुष्पगंध नेत शीळ घालतो ग वात लक्ष लक्ष झुलतिल घरटी गर्द वाटिकेत मृत्तिकेत उगवतिल हरित पीत हात क्षितिजावर इंद्रधनुत रंग सहा सात
-
साडी चोळी – SAADEE CHOLEE
This poem describes the costume of newborn poem. Here costume is sadee and cholee. नव्या कोऱ्या कवितेला नवी कोरी साडी चोळी नवा कोरा गंध तिचा लुटावया आली टोळी चोळी लाल कुंकू रंगी साडी पिवळी हळदी जांभुळल्या काठावर फुलपाखरांची गर्दी मोरपिशी पदरावर पोपटांची वेलबुट्टी वेणीतला मोती गोंडा करे त्यांच्याशी ग गट्टी पुरे आता लाडीगोडी म्हणे काव्य…