-
ऑथर – AUTHOR
घडा पूर्ण घडवून पॉटर गडे भरायास आलाय वॉटर गडे गझल जाहली आज टॉपर गडे कळे अंतरातील पॉवर गडे पुरे काफिये हे मिरवणे गडे नवा घेच बँकेत लॉकर गडे लिहायास झाले कलम मोकळे खरी जाहले बेस्ट ऑथर गडे कशाला विळ्या अन सुऱ्यांचा जथा मिळे सांबरायास चॉपर गडे सुळसुळाट मोबाइलांचा जिथे उभा रेंज मिळण्यास टॉवर गडे धरेवर…
-
अधिक अधिक – ADHIK ADHIK
जन्म हवा पुन्हा पुन्हा इहलोकी याया …. गात्रांतुन कडकडती वीज खेळवाया सैराटी वाऱ्यातुन धूळ येय गाया …. जन्म हवा पुन्हा पुन्हा इहलोकी याया …. मातीने माखुनिया देहगंध जाया अंगांगी जलदांतिल धार नाचवाया… जन्म हवा पुन्हा पुन्हा इहलोकी याया … कुष्णधवल मेघांची ऐसपैस छाया तप्त लिप्त भूमीवर पांघरून घ्याया… जन्म हवा पुन्हा पुन्हा इहलोकी याया ….…
-
खोडी – KHODEE
जरी चिडविले कुणावरुन पण खोडी थोडी खरी हवी कोण कुणाच्या गोष्टी सांगे त्यातिल गोडी खरी हवी कुणा धबधबा कुणास अभयारण्य पावते खरेच का आत्मधर्म रथ पुढे न्यावया उमदी घोडी खरी हवी खरडत झरझर बघून कॉपी बखरीमधुनी करताना इतिहासातिल सत्य जाणण्या पळती मोडी खरी हवी शतजन्मांतिल नातीगोती कशास स्मरणे या जन्मी धन्य व्हावया मनुज जन्म मम…
-
मशी – MASHEE
रंगपिशी अन काव्यपिशी नित्य पडे प्रेमात कशी पडुनी उठुनी चालतसे अंध नव्हे पडण्यास फशी ललित लिहाया सलिल निळे बनुन झरे मी सहज अशी कर्म कराया ना डरते धर्म अहिंसा जपत मशी भीक न द्याया लागो रे कामच देते खुशी खुशी सांग मला हे सांग खरे लावावी का परत भिशी गाळ कपातच तू कॉफी ठेवाया कप…
-
रोजी रोटी – ROJEE ROTEE
रोज थापते रोजी रोटी मोजत बसते रोजी रोटी पडुन पालथी आगीवरती ओज फुलवते रोजी रोटी कशी द्यायची चुलीसमोरी पोज शिकवते रोजी रोटी नकटे चपटे असो मापटे नोज उडवते रोजी रोटी क्षुधा शमविण्या भुकेजल्यांची बोज उचलते रोजी रोटी
-
फाग – FAAG
आग आहे आग मी पूर्ण सुंदर राग मी छप्परांना तोलते काष्ठ मजबुत साग मी चुगलखोरी भोवता अंध म्हणती डाग मी माल कच्चा जाळण्या यज्ञ आणिक याग मी मूढता नच कोडगी अंतरीची जाग मी परिमलाने धुंदलेली मोगऱ्याची बाग मी वेगळेपण जाणते न वेंधळी न काग मी ना करे रे आजही व्यर्थ भागं भाग मी ऐक माझी…
-
पोपडे – POPADE
चहूकडे चाललीय घाई सुधारण्याची स्वतःस आता तयां अता लागले कळाया कसे जपावे फुलास आता अता सुखाने लिहीत आहे असेच काही मने फुलाया खुडून काटे म्हणेन हृदया उधळ उधळ रे सुवास आता जुनाट कर्मांवरी उतारा मलाच पाजे जहाल साकी तयास प्राशुन झरझर लिहिते मुळी न थारा भयास आता भिजून भिंती दवारल्यावर जुने नवे पोपडे निघाले करुन…