उषःकाल… अहा ! अहाहा ! अहा ! अहा !! उषःकालचा रंग पहा ! ऊन सावली निळ्या नभी घन… बागडते पानांवरती मन … उषःकालच्या रम्य छटा या टिपून घेताना , मीच सावली ऊन जाहले स्वतःस टिपताना …. काळ कर्दन… मांजरांच्या मध्यरात्री लिहित आहे गोष्ट ही मम पोचलेली माणसांतिल शूर मांजर उंदरांचा काळ कर्दन पोचलेली लेखणीने पेलणारी…

स्वहित … स्वहित साधुनी पुनीत झाले अंतर माझे परहित करते सहज सहज मन अंबर माझे सत्य शोधण्या मार्ग अहिंसक स्वीकारोनी स्वतःस करण्या सिद्ध कैक हे संगर माझे ओळ … उषःकाल हा सुरभित ओला पाऊस धारा मनात ओळ चाफा पिवळा भिजत धरेवर टपटपलेला म्हणतो बोल सुंदर किती सुंदर… आयुष्याचं पान असतं जणू कागदाचं पान असतं !…