-
उदक – UDAK
किती जाहल्या चुका कुणाच्या मोजत बसले नाही हिशेब असला ठेवुन हृदयी भांडे भरले नाही कितीक पात्रे घासघासली आतुन बाहेरूनी साठवुनी जल गढुळ खरकटे तयांस धुतले नाही आले नाही नळास पाणी शुद्धीलाही जेव्हा विहिरीवरुनी केल्या खेपा लोळत पडले नाही क वळीवाचे गारांमधले भरून हौदामध्ये कोरफडीची बाग फुलविली ओटे पुसले नाही वाळा घालुन माठामध्ये उदक सुवासिक केले…
-
सगुण – SAGUN
सगुण असो वा निर्गुण तो रे प्रीत तयावर जडली माझी … जळी स्थळी काष्ठी पाषाणी मीच मूर्त त्यातून घडवली … वात्सल्याचा भाव भरोनी निर्गुण प्रतिमा सगुण जाहली … तीन रत्नयुत ज्योत दिव्याची अंतर्यामी एक उजळली …
-
मोदक – MODAK
मोदकांस दे आसन सुंदर कारण त्यातिल सारण सुंदर वर्तमान हा अतीव सुंदर भूतच होता कारण सुंदर ग्रंथ समीक्षा ललित कथांची उघडू त्यांचे बासन सुंदर माझे पुस्तक प्रसिद्ध जगती अक्षर अक्षर पावन सुंदर घर सजण्या मम रम्य भूतली वृक्षांचे संभारण सुंदर जागृत चेतन मन वैमानिक नेणिव दैवी साधन सुंदर गझल – मात्रावृत्त (मात्रा १६)
-
साय – SAAY
कुंतल मेंदीमध्ये भिजवुन बसली आहे मीरा वाकुन निघून गेल्या घटिका प्रहरे मूक मौन खेडी अन शहरे उठ ऊठ तू मीरे आता पाणवठी जा बनून राधा बैस जळी त्या बुडवुनी पाय पाण्यावर ती येईल साय करून गोळा त्या सायीला घुसळ घुसळ लोणी वर याया गरम भाकरीवरती लोणी खाण्यासाठी येईल कोणी
-
ध्वजा – DHVAJAA
ज्योतीने मी ज्योत लावली ज्योत तेवण्या जीवांची ज्योतीने या धरा उजळली प्रीत पेरण्या जीवांची डोळस अंधांना नयदृष्टी देण्यासाठी ज्योत मिटे काळोखाला टिकवुन ठेवे ठेव ठेवण्या जीवांची करी कुंचला शशिकिरणांचा हाती सृष्टीच्याच असे कैवल्याच्या भिजुन चांदणी कला रेखण्या जीवांची मुनीमनासम नीर वाहते नावेमध्ये शीड उभे रत्नत्रय प्राप्तीच्या मार्गी ध्वजा पेलण्या जीवांची ऐक सुनेत्रा दो नयनांचे दो…
-
दर्रारा – DARRAARAA
आधी वावटळ येते धूळ फर्रारा उडाया दिशा दाही नाचतात पीळ भर्रारा सुटाया पीळ सांग सोडवाया चक्रीवादळी पिसाटा ओत पोते भरुन मीठ भूत गर्रारा फिराया धाव धाव धावताती कृष्ण मेघ सैरावैरा कडाडते वीज बाई खरा दर्रारा कळाया अंगांगात भुईच्या ग काटे कुसळांची गर्दी मातीवर लोळ लोळे वात खर्रारा कराया शुभ्र टपोर गारांचा मारा ढगातून होई गात…
-
आम्ही – AAMHEE
टोक गाठुनी आलो आम्ही पारसनाथाचे टोक गाठुनी झालो आम्ही पारसनाथाचे भक्त पातले सम्मेदावर घागर घेवोनी टोक गाठुनी न्हालो आम्ही पारसनाथाचे रंग उधळुनी संधीकाली सूर्यकिरण हसता गंध चंदनी प्यालो आम्ही पारसनाथाचे वस्त्र किरमिजी रंगबिरंगी घेउन मेघांचे टोक गाठुनी ल्यालो आम्ही पारसनाथाचे पायताण पायात नसूनी त्या नच जोड्यांना टोक गाठुनी भ्यालो आम्ही पारसनाथाचे गझल – अक्षरगण वृत्त…