Category: Marathi kaavya

  • टळटळीत – TALHATALHEET

    दुपार आहे टळटळीत चल सई अडगळीत जात्यावरती दळूया घाम थोडा गाळूया शिडी लावून सरसर चढू वर माळ्यावर माळ्यावरची खोकी त्यात घालू डोकी शोधू काहीबाही नको करू घाई दिवा लाव दिवा शोध जुना तवा पूस घसाघसा दिसेल मस्त नवा नको भिऊ बिऊ आला जरी बुवा उघड उघड खिडकी येईल थंड हवा बघ निळ्या आकाशात पाखरांचा थवा

  • सकाळी सकाळी – SAKAALEE SAKAALEE

    सकाळी सकाळी कोंबडा आरवे कडधान्य खाण्या अंगणी पारवे गोठ्यातली म्हैस रवंथ करते रेडकू खुंट्याच्या भवती फिरते सकाळी सकाळी म्हणत भूपाळी आजीबाई फिरे गव्हाळी गव्हाळी वासुदेव येतो नाचत नाचत धान्य ओते माय तयाच्या झोळीत सकाळी सकाळी पूजा मंदिरात अष्टद्रव्य घेते आई तबकात मंदिरात जाई माझी छान आई तिच्यासवे जाण्या किती माझी घाई सकाळी सकाळी मोगऱ्याची फुले…

  • उन्ही उन्हाळा – UNHEE UNHAALAA

    टळटळणाऱ्या मस्त दुपारी ऊन सांडते भरून झारी तशात अवचित सुटते वादळ नयनी ख च्या भरते काजळ पाचोळा उडणारा भिरभिर घरात पंखा फिरतो गरगर नभी कृष्ण जलदांच्या माला म्हणती पाऊस आला आला मेघ गर्जना गडगड गडगड पक्ष्यांची झाडावर बडबड वीज नाचते कडकड कडकड वळवाची सर तडतड तडतड छपरावर उडणाऱ्या गारा अंगणात ओघळती धारा वळचणीस चिमणीची चिवचिव…

  • कवित्त्व – KAVITTV

    लिहित रहा तू स्वतःस कळण्या हवे स्वतःला काय दुखविलेस का व्यर्थ स्वतःला कारण शोधुन काढ संदेहाच्या हिंदोळ्यावर झोके घेत अनेक विचार घुसळुन सापडेल तुज काव्याची लय छान भुकेल्यास दे घास स्वतःतिल प्रेम मुक्या जीवास प्रायश्चित्तासाठी आता कशास व्रत उपवास भेटीसाठी जो जो आतुर फक्त तयांना गाठ गाठीभेटी घडण्यासाठी प्रयत्न कर तू खास गुरू स्वतःचा स्वतःच…

  • साळूता – SAALOOTAA

    गोरी गोरी राधा गवळण जळात जाळे सोडे फिरवुन जाळे बुडता पाण्यामध्ये मासे फिरती झुळकन सुळकन लहरत विहरत जाळ्याभवती कुणी अडकते तयात पटकन मासोळी कुणी चंचल चपला निसटे जाळ्यातुनही पटकन जाळे फेकत काठावरती हसते गोरीमोरी गवळण भरले मडके घेउन येई घरी आपुल्या ठुमकत गवळण मडके ठेउन तुळशीपाशी साळोत्याने झाडे अंगण मात्रावृत्त(१२+४ =१६ मात्रा)

  • भिजल्या पानावरी – BHIJALYAA PAANAAVAREE

    भिजल्या पानावरी लिहावी गझल तुझ्यासाठी घडवावे मी मरूनसुद्धा नवल तुझ्यासाठी घडवायाचे मला न काही दाखविण्यासाठी खिरुनी विरुनी होतिल स्वप्ने तरल तुझ्यासाठी शिशिरामध्ये पाने गळती धरा शुष्क होते मी ग्रीष्मातिल वळवाची सर सजल तुझ्यासाठी प्रभात समयी पानांवरती टपोर दवबिंदू बनेन मी त्या दवबिंदूसम धवल तुझ्यासाठी कधी वात मी कधी ज्योत मी कधी कधी समई कधी नीर…

  • भाव भावना – BHAV BHAAVANAA

    लौकिकात मज जगावयाचे भाव भावनांसाठी विनयाने मज झुकावयाचे भाव भावनांसाठी बालक होउन मी मी करुनी भांड भांडण्यासाठी अभिमानाने फुलावयाचे भाव भावनांसाठी सम्यक्त्वाची अंगे अगणित असतिल शास्त्रामध्ये वात्सल्याने भिजावयाचे भाव भावनांसाठी कशास संसाराची भीती अन अभिलाषेचीही चिंब त्यात मज नहावयाचे भाव भावनांसाठी अभिनय करता करता उतरव मार्दव अंतर्यामी उतरवुनी मद बुडावयाचे भाव भावनांसाठी मात्रावृत्त (१६+१२=२८मात्रा)