फुलाप्रमाणे कोमल सुरभित वज्रासम खंबीर स्वभाव मुक्तिपथावरच्या आत्म्यांचा शूर वीर अन धीर स्वभाव धर्म अहिंसा शाश्वत जगती बिंबविण्या आचरणातून मन वचने कायेतुन झळके शुद्ध अहिंसक मीर स्वभाव पुण्याईने मनासारखे घडते जेव्हा सारे छान जणु काचेच्या पात्रामधले मधुर सुवासिक क्षीर स्वभाव यौवन धन सत्तेची मदिरा चढते जेव्हा मस्तिष्कात उतरविण्या ती मादक धुंदी होतो वेडा पीर स्वभाव…

सूर ताल अन लय असताना लय असताना गाणे गावे भय नसताना लय असताना अधरीच्या वा लिहिल्या गाण्या यंत्र पकडते मंत्र भारली सय हसताना लय असताना चारित्र्याची ऐशी तैशी म्हणे गारुडी पुद्गल शब्दां मय डसताना लय असताना निश्चय काही करू न शकला बघत राहिला व्यवहाराचा नय फसताना लय असताना जय जय जय वा जैकाराचा घोष दुमदुमे…

हिंदी उर्दू ग़ज़लेमध्ये नुक्ता भारी मराठीतला शब्द स्वस्त मग सस्ता भारी गज्जल झाली गजल गज़ल अन गझल शेवटी या नावास्तव काढल्यात मी खस्ता भारी लगीनघाई खरीखुरी ही आली बाई गझलदालनी काढ भरजरी बस्ता भारी रम्य हवेली माझी आहे तिथे जातसे वळणावळणाचा गाणारा रस्ता भारी तिरंग्यातल्या रंगी बुडवुन इथे सुनेत्रा फिरव लेखणी सहज उमटण्या मक्ता भारी

ग्रास मुखातिल उदरी नेई निळसर हिरवा प्राण वायू रक्ताभिसरण सहज करितसे लाल तांबडा व्यान वायू विनय नम्रता सौजन्यादि भाव वाहता अंतरातले मस्तिष्काला शांत ठेवतो धवल निर्मल उदान वायू दृष्टी वाचा तनमन बुद्धी इंद्रियांसह तोल साधण्या देहामधल्या मळास ढकले कृष्ण श्यामल अपान वायू उदरामधले अन्न पचविण्या लोहाराचा जणू भाता अग्नी फुलवे नाभीमधला पीतवर्णी समान वायू भूमीवरती…

केल्यावर तुज सक्ती मीही बाकी केली चुक्ती मीही खूप पाहिली वाट म्हणाया हवीच मजला मुक्ती … मीही नवल वाटते दगडाचीही केली होती भक्ती मीही स्पर्धेमध्ये टिकण्यासाठी वाढविली मम शक्ती मीही नाव ‘सुनेत्रा’ सिद्ध कराया कधी करितसे युक्ती मीही