सुनेत्रा नकाते

खूप मस्त मस्त वाटतंय देह वस्त्र चुस्त वाटतंय देणं घेणं संपल्यावरच केलं सारं फस्त वाटतंय उरलं सुरलं देत आप-धन बरसतोय हस्त वाटतंय रागरंग ओळखतच मन घालतेय गस्त वाटतंय मेघ दाटलेत गगनभर विश्व अवघं सुस्त वाटतंय आम आदमीच फक्त इथं लावणार शिस्त वाटतंय का बरे कुणास आजपण काव्य माझं स्वस्त वाटतंय अक्षरगण वृत्त (मात्रा १४) लगावली…

मीच ती बासरी तुझ्या अधरी सुंदरा नाचरी तुझ्या अधरी चालते धावते कधी झुलते रंगलेली परी तुझ्या अधरी चंचला चांदणे जरी उधळे होतसे बावरी तुझ्या अधरी चिंब तव डुंबुनी निळ्या नयनी राधिका लाजरी तुझ्या अधरी मौन ती दामिनी शिळा बनली जाहली वैखरी तुझ्या अधरी बघ हळू उमलली गुलाब कळी लोळते साखरी तुझ्या अधरी अक्षरगणवृत्त – गालगा/गालगा/लगाललगा/(मात्रा…

भन्नाट माझ्या काफियाच्या एकदा ओठात ये जागेपणी जमले जरीना चोरुनी स्वप्नात ये वाऱ्यापरी मन उधळते अन धूळ माती उडविते माखून काया त्या धुळीने माझिया स्वर्गात ये जाणून आहे आस भारी मी तुझ्या कवितेतली तिज वाजण्या थंडी गुलाबी तू तिच्या देहात ये सैलावल्या बघ मेघमाला गगन निळसर जाहले भिजवावया पुन्हा धरेला श्वेत मम अभ्रात ये आवाज…

चिडावे रडावे परी ना कुढावे मला जे कळाले तुलाही कळावे यमाला सुपारी जरी तू दिली रे तिला चोरुनी मी कुटावे न खावे तुझी जिंदगानी मला खूप प्यारी म्हणोनी सख्या तू पडावे लढावे किती प्रेम माझे अजूनी तुझ्यावर नयन चुंबण्या तू स्वप्नात यावे तुझे मौन गाणे जगा ऐकवाया तुझ्या बासरीचे अधर मीच व्हावे अक्षरगणवृत्त (मात्रा २०)…