सुनेत्रा नकाते

पाहते का अशी मज गझल रोखुनी चूक शोधू नको वृत्त हे स्त्रग्विणी तीक्ष्ण दृष्टी मला लाभता तव कृपे काफिये मी असे निवडते चाळुनी मोकळे ढाकळे बोलुया भांडुया हेच मी सांगते संयमी राहुनी गुंफिते शब्द मी शुभ्र हे शारदे चरण तव स्पर्शिते लीन मी होउनी ज्ञानधारा खिरे सूक्ष्म छिद्रातुनी चिंब मज व्हायचे या जली न्हाउनी स्त्रग्विणी…

तापता गोठता अंबरी पीर हे मेघमालेतुनी बरसले नीर हे वारियाने उडे पल्लवी तीक्ष्ण ही माधवी वल्लरी उधळिते तीर हे हारणे ना अता ध्यास हा लागता जिंकण्या त्यागिती मीपणा वीर हे पूर्ण तो चंद्रमा हासता विहरता सांडते भूवरी चांदणी क्षीर हे रक्षिण्या मायभू बांधवा आपुल्या सोडुनी शत्रुता ठाकले मीर हे चूक मम व्हावया खूप घाई नडे…

माय माझी अता रे कुठे राहते कोण सांगेल मज नव तिचे नाव ते स्वप्न मी पाहते झोपता जागता बालिका होउनी गोड ती हासते नाचते खेळते ती परी होउनी अंगडे टोपडे घालुनी झोपते तिजसवे बोलण्या गीत मी लिहितसे मायबापा तिच्या पत्र मी धाडते म्हणतसे कोण मज ही पुरी नाटके नाटकी माणसे मी अशी टाळते Ghazal in…

रंगलेल्या नभी सूर्य नारायणा अर्घ्य देण्या तुला ताठ माझा कणा पेल हाती ध्वजा लाव कळसावरी शुद्ध आहे तुझी भावना धारणा साठलेले जळी प्रेम गंधाळले उघड आता खऱ्या अंतरीच्या खणा सर्प मित्रांसवे केतकीच्या बनी नाग चिंतामणी डोलवीती फणा वाहिले तू पुरे काव्य हृदयातले उपट डोक्यातल्या माजलेल्या तणा पुस्तके वाचुनी लेक झाली गुणी लोकगीते तिची रेशमी झोळणा…