सुनेत्रा नकाते

तरुणाईचा पहिला थांबा वय चवदा की सोळागं बाराचा की दहा ग्रामचा खरा कोणता तोळागं तारेवरती अधांतरी तू चालतेस बघ तोऱ्यातं पुरे ताणणे तुटेन आता प्राण जाहला गोळागं कटिवर घागर घेउन जेंव्हा पाय टाकिशी पाण्यातं मस्त झुळझुळे रेशिम-हिरवा नऊवारिचा घोळागं किती खिळखिळे करशिल मजला चूक चुकचुके वेडातं नाव शोभते कुठलेही तिज खिळा चुका स्क्रू मोळागं नको…

कुणी कुणावर प्रयोग करिती स्वार्थ साधण्यासाठी स्वार्थातच परमार्थ पाहती टोक गाठण्यासाठी प्रात्यक्षिक हे फक्त असावे जीवाला जपण्या बरे न पिळणे इतुके कोणा भोग भोगण्यासाठी शब्द आंधळे पाडत जाता चरे काळजाला संयम अपुला येतो कामी लेप लावण्यासाठी पाउलवाटा झाल्या दर्शक घाट चढायाला मार्ग बनविती स्पर्धक सारे फक्त धावण्यासाठी बाईपण मम मौन जाहले कुचकट शेऱ्यांनी फक्त एकदा…