सुनेत्रा नकाते

निर्भेळ भेळ माझी आहे गझल गुणांची दिलदार खेळ माझी आहे गझल गुणांची ताशा गिटार बाजा वेणू नवी तुतारी संगीत मेळ माझी आहे गझल गुणांची देहास सत्त्वदायी ओटी भरून देण्या उजवेल केळ माझी आहे गझल गुणांची रत्नेच जी अपत्ये त्यांना सुखे रहाया साधेल वेळ माझी आहे गझल गुणांची परिणाम मी न जाणे हेतूत आत्मगोष्टी म्हणतेय हेळ…

आली आली साडीवाली आली खाली साडीवाली हिजडे छक्क्यांना जगवाया आली वाली साडीवाली दो हातांनी ठोकत टाळ्या आली खाली साडीवाली खड्डे खळगे मिरवित पाडित आली गाली साडीवाली निर्झर खळखळता होऊनी आली नाली साडीवाली सुटला साडीवाला तेंव्हा आली झाली साडीवाली अधरांवरती गालांवरती आली लाली साडीवाली हळदीकुंकू टिकली लावुन आली भाली साडीवाली संवादास्तव बोलत भाषा आली पाली साडीवाली…

धादांत खोटे बोलले मी पण क्लांत खोटे बोलले मी कोंडीत लोंढा दाटलेला मन शांत खोटे बोलले मी जे जे हवे ते प्राप्त होता मज भ्रांत खोटे बोलले मी अज्ञान माझे दावण्यास्तव ते प्रांत खोटे बोलले मी बोंबा खऱ्या होत्या जरी त्या आकांत खोटे बोलले मी

न पिते न खाते का बाई हरवून जाते का बाई चरखा फिरवुनी सूत जमे तेंही न काते का बाई पाऊस येता शब्दांना विसरून गाते का बाई फसवून पळवे प्रीतीला फिरवून नाते का बाई फिरवीत बसते कलम नवे घासून पाते का बाई