सुनेत्रा नकाते

सूत पकडुनी स्वर्ग गाठणे अवघड असते बिनछिद्राची सुई ओवणे अवघड असते जरी ओवला सुईत धागा अंधारातच अंधाराला शिवण घालणे अवघड असते प्रथमदर्शनी प्रेमामध्ये पडल्यावरती उठता बसता प्रेम पटवणे अवघड असते कोणालाही ना जोखावे मुखड्यावरुनी मुखडा पाहुन अंतर कळणे अवघड असते असे पटवले तसे पटवले गप्पा सोप्या हृदयामध्ये प्रीत टिकविणे अवघड असते पटवायाची बोलायाची बातच सोडू…

मुखड्यावरुनी मनुष्य कळणे सोपे नसते कळल्यावर पण ते समजवणे अवघड असते पूस माणसा ऐना अपुला बिंब पाहण्या ना पुसला तर अवघड सारे होवुन बसते विनाशकाले विपरित बुद्धी झाल्यावरती मोहाच्या जाळ्यात माणसा युक्ती फसते ना प्राण्यांना ना झाडांना मीपण बीपण फक्त माणसा अहंपणाची नागिण डसते मुखडे बिखडे विकार विसरुन हात जोडता शुद्धात्म्याचे रूप मनोहर हृदयी ठसते