-
गझल एक नाट्यगीत – GAZAL EK NATYAGEET
कवी मनाला सौंदर्याचे वेड असते. म्हणजे फक्त एखाद्या वस्तूचे, स्थळाचे, किंवा व्यक्तीचे बाह्यरुपच नाही तर त्यातील अंतरंगाच्या सौंदर्याचा शोध घेण्यासाठीही कवी मन धडपडत असते. निसर्गातले गूढरम्य चमत्कार, घटना यांचा तळागाळापर्यंत जाऊन शोध घेण्यासाठी कवी, कलाकार, शास्त्रज्ञ, संशोधक स्वतःच्या पद्धतीने सतत प्रयत्न करत असतात. कवीच्या सुप्त मनाला सतत अपूर्णातून पूर्णाकडे जाण्याची ओढ असते. सृष्टीतील गूढत्वाचे कवी…
-
प्राक्तन – PRAAKTAN
प्राक्तन दैव नशीब असे शब्द फक्त आपली हतबलता व्यक्त करायला ठीक असतात. खरेतर प्राक्तन म्हणजे दुसरे तिसरे काही नसून आपण स्वतःच भूतकाळात केलेली कर्मे किंवा बांधलेली कर्मेच असतात.ज्याचा भूतकाळ चांगला त्याचा वर्तमानही चांगलाच असतो आणि वर्तमानात जर आपण आपल्याला ओळखून आपल्याला काय हवे आहे हे ओळखून तशीच कर्मे केली तर निश्चितपणे आपला भविष्यकाळही आपल्याला हवा…
-
सोय – SOY
मौन जपे मी काव्यामध्ये जरी भासले तेव्हा कोणा मरगळल्यासारखी मॅड मला घनचक्कर म्हणता शब्दकळा गोठवीत गेले साकळल्यासारखी शब्दकळेला वा भावांना स्वतःच सुंदर कुरुप बनविता पाहुन अपुली सोय साधे सोपे नियम पाळण्या घडीत नाही नाही म्हणता घडीत म्हणता होय
-
गझनीत – GAZNEET (SONNET)
सुरभीतराई हळद माखुनी कनकलता भासे गिरवून मात्रा जलद सावळ्या सलिलसुता भासे अडवून वाऱ्या गडद रांगड्या सळसळता पर्णे समशेरधारी रजत दामिनी रण दुहिता भासे कदली दलांच्या हरित मांडवी अनवट कोड्यांनी लय सूर ताली भरुन सांडण्या घट हलता भासे वसने दिशांची घन निळे धुके मलमल बाष्पाची विखरून देता किरण तांबडा कलश रिता भासे पिवळ्या जमीनी कुरण जांभळे…
-
माझे सॉनेट – MAAZE SONNET (SUNEET)
आम्ही मेघ सावळे दाटता नभी अश्वांवर बसूनी झिंगतो वात हूड वीज आसूड घुमवी कडकडा उधळतात अश्व चौखूर आम्ही कोसळू धडधडा कडा ओतेल मौक्तिके शुभहस्ते ओंजळीत भरूनी धनधान्य पिकवतील ग्रामस्थ नीरास वळवूनी भागवू तहान धरणांची सांडू लोळून गडगडा व्हावयास बाष्प हलके तापून उकळू तडतडा लहरण्या मुक्त विहरण्या मोदे वर जाऊ उडूनी अदृश्य होऊन फिरू तारांगणी नक्षत्रफुले…
-
झबक बाई – ZABAK BAAEE
सत्ताविस मात्रात बांधली सुबक रुबाई खास पूजन करण्या मीच सजविले तबक रुबाई खास ब्रह्मांडातिल जीवजीवांना हिचेच वेड नि ध्यास सृष्टि सुनेत्रा सुंदर बाई झबक रुबाई खास
-
फाल्गुन सरी – FAALGUN SAREE
फाल्गुन मासी रिमझिमणाऱ्या झरती पाऊससरी झरती पाऊससरी …. आभाळाच्या आल्या पोरी नाचत धरेवरी नाचत धरेवरी… रिमझिम पाऊससरी धरेवर आल्या पाऊससरी … भिजले अंगण भिजल्या वाटा भिजल्या चिंब सरी भिजल्या चिंब सरी … पहाटेस कुणी कचरावेचक चाले रस्त्यावरी चाले रस्त्यावरी …. उचलून कचरा सारा सारा घरचा रस्ता धरी… घरचा रस्ता धरी … वर्दळ वाढत जाई हळुहळु…