सुनेत्रा नकाते

मनातल्या मनात गा ऋतूंसवे भरात गा उनाड ऊन्ह कोवळे म्हणे फुलांस वात गा सुरेल गीत मोकळे सुसाट वारियात गा नभात वीज नाचता धुमार पावसात गा खुमारदार सावळ्या नशेत चिंब न्हात गा भरून प्रीत अंतरी टिपूर चांदण्यात गा जगून भरभरून घे मिळेल साथ हात गा बनून पाखरू निळे गुलाब ताटव्यात गा ललाल लाल लालला स्वरात भीज…

मस्त रोमिओगिरी जिवास भावली मौन अक्षरांस चांदण्यात भावली धन्यवाद देत लेखणी झरे फळे पावले तिची खऱ्या जगास भावली कारणाविना खुषी भरून वाहते प्राण बोलतोय गझल गाज भावली त्याग शब्द मोह सांगते मला कुणी त्यातली नशा निखारदार भावली फॉरवर्ड धाडणे बसून बास रे गोष्ट अंतरातली फुलास भावली गझल अक्षरगणवृत्त (मात्रा २०) लगावली – गाल गाल/ गाल…

चषकात टी नशीला बर्फाळ कोल्ड आहे तुज मद्य वाटले पण हा ताज गोल्ड आहे घे रेसिपी लिहूनी मी सांगते तशी तू थांबू नको जराही सय खूप ओल्ड आहे अक्षर टपोर झरते जणु माळ मोतियांची हातात झिंगलेला रेनॉल्ड बोल्ड आहे जालास फाडुनी ज्या ते ठिगळ लावताती जालावरी महा त्या अमुचाच होल्ड आहे जाऊ नको तिथे तू…

हात उगारून जरी घाम कुणी दाविला हास बरे गोड जसे दाम कुणी दाविला आम्रतळी गीत खुजे त्रस्त करी जेधवा उंच उभा वृक्ष नभी पाम कुणी दाविला भाळ शिरी नित्य कधी शूळ उठे तेधवा भरुन कुपी जर्द धमक बाम कुणी दाविला दाम तयां खूप मिळे कष्ट करोनीच रे दाम मिळायास परी काम कुणी दाविला द्वाड मुला…