शांत कमल दली लेक निगीण लाल लाल जरी नेक निगीण मुक्त गझल तळी अंतर मीर धवल तरल सयी डेक निगीण जन्मदिवस लिली शांत तडाग कृष्ण नील जली केक निगीण गुरु दिगंबर घन श्यामल धीर पूर्व पुण्य जणू चेक निगीण लक्ष अब्ज जगी  कलश मिनार ग्रीन पीस मणी एक निगीण क्षीर नीर रवी शीतल मून शेक…

हृदय गर्भात रत्नत्रय झळझळाया भरुन कर कलशास करकमली वसे शासन जिनांचे पूर्ण ब्रह्मांडी खिरे वाणी त्रिदल कमली नको रोखूस श्वासाला नको चुकवूस नजरेला भिडव नेत्री भिजाया चिंब प्रतिबिंबी नयांच्या दोन धारांनी नयन कमली निळ्या नक्षत्र वाटांनी बरसता माळ हस्ताची नऊ रात्री झरे संगीत लहरींचे रसा माळेत ज्वालांच्या सलिल कमली ऋतूंचे सोहळे साही टिपाया नयन आतुरले…

आत्म्यात काय नाही आत्म्यात सर्व काही सरसाव आज बाही आत्म्यात सर्व काही आहे अभंग अजुनी देऊळ देह मंदिर हृदयात ज्योत राही आत्म्यात सर्व काही तावून ठाकले हे चारित्र्य शुद्ध माझे देण्या स्वतःस ग्वाही आत्म्यात सर्व काही मम मातृभाव प्रीती जगण्यास श्वास पुरवी गर्भात धर्म दाही आत्म्यात सर्व काही ठिणगी उरी सुनेत्रा कर्मांस खाक करण्या अवगत…

मीठ नि मिरची हिंग मोहरी नजरउतरवे भरभर मी तप्त निखारे दृष्ट काढुनी तिथे फेकते झरझर मी अंतर मिटण्या अंतरातले जपू कोणता मंतर मी प्रश्न मिटे पण शब्द वितळती भरे अक्षरी कर्पुर मी ..हुस्ने मतला १ जिनवाणीतिल भाव जोडुनी जिना बांधते मंदिर मी किणकिणणारे वात लहरता कधी त्यातले झुंबर मी … हुस्ने मतला २ वृत्त जपूकी…

मौन ते बोलते जे सले टाळते भावना प्रकटते जादुई गाव ते गझल दल उमलते वाजती चाळ ते चांदणे गाळते रंगले वर्ण ते काफिया माळते गाल गा गाजते शांत रस पाजते