मीच ती बासरी तुझ्या अधरी सुंदरा नाचरी तुझ्या अधरी चालते धावते कधी झुलते रंगलेली परी तुझ्या अधरी चंचला चांदणे जरी उधळे होतसे बावरी तुझ्या अधरी चिंब तव डुंबुनी निळ्या नयनी राधिका लाजरी तुझ्या अधरी मौन ती दामिनी शिळा बनली जाहली वैखरी तुझ्या अधरी बघ हळू उमलली गुलाब कळी लोळते साखरी तुझ्या अधरी अक्षरगणवृत्त – गालगा/गालगा/लगाललगा/(मात्रा…

भन्नाट माझ्या काफियाच्या एकदा ओठात ये जागेपणी जमले जरीना चोरुनी स्वप्नात ये वाऱ्यापरी मन उधळते अन धूळ माती उडविते माखून काया त्या धुळीने माझिया स्वर्गात ये जाणून आहे आस भारी मी तुझ्या कवितेतली तिज वाजण्या थंडी गुलाबी तू तिच्या देहात ये सैलावल्या बघ मेघमाला गगन निळसर जाहले भिजवावया पुन्हा धरेला श्वेत मम अभ्रात ये आवाज…

चिडावे रडावे परी ना कुढावे मला जे कळाले तुलाही कळावे यमाला सुपारी जरी तू दिली रे तिला चोरुनी मी कुटावे न खावे तुझी जिंदगानी मला खूप प्यारी म्हणोनी सख्या तू पडावे लढावे किती प्रेम माझे अजूनी तुझ्यावर नयन चुंबण्या तू स्वप्नात यावे तुझे मौन गाणे जगा ऐकवाया तुझ्या बासरीचे अधर मीच व्हावे अक्षरगणवृत्त (मात्रा २०)…

तुला प्राशुनी मी, तुझे रंग ल्यावे, जिवा ध्यास होता,अता पूर्ण व्हावा,असे वाटते रे तुझे अंग माझ्या, जलौघात न्हावे, जिवा ध्यास होता, अता पूर्ण व्हावा,असे वाटते रे कुठेही असूदे, मनाला दिलासा, खरी तूच गझले, तुझी मूर्त माझ्या, समोरी असावी तुझ्या लोचनातील काव्यास प्यावे, जिवा ध्यास होता,अता पूर्ण व्हावा, असे वाटते रे तुझा भास होता, उगा लाज-लाजून…

सत्वरी आगळे वृत्त दे भौ मला स्त्रग्विणीचा घडा घाट साकारला सांग घोळू किती यात वृत्ती पिशी तोडुनी जोडुनी तोल सांभाळला सावळी मूर्त मी लाजुनी जांभळी रंगुनी रंगली देह झंकारला गोष्ट माझी तुझी साद घाली जगा नाद वेडा खुळा जीव नादावला पंचप्राणातली प्रीत उधळेन मी पंच भूतांसवे येच नाचायला स्त्रग्विणी (अक्षरगणवॄत्त) लगावलीः गालगा गालगा गालगा गालगा…

स्वागतास सज्ज मी वीस पंधरा तुझ्या चांदण्यात नाहण्या कृष्ण अंबरा तुझ्या नीलवर्ण पाखरे गात गात चालली चुंबण्यास पापण्या गौर शंकरा तुझ्या सौरभात दाटली मुग्ध मौन प्रीत तू जाणते इथून मी शुभ्र अंतरा तुझ्या पारिजात वेचते सुंदरा झुकून ती कुंतलात झेलते कैक कंकरा तुझ्या मेघनेत गच्च सौदामिनी कडाडते साथ द्यावया नभा सत्य संगरा तुझ्या साधना करीत…

अंतरीच्या दीपज्योती पाहताना दर्पणी चेहऱ्याला का जपू मी चेहरा तर दर्शनी काय तुझिया आत आहे काय तव ओठांवरी चार बोटे बांधुनीया नाचवीशी तर्जनी प्रकृतीचे बोल जपण्या काल होते मौन मी बोलण्याची आज संधी वाटते मज पर्वणी भरजरी मन-अंबराचा गझलबाला काठ रे मोरपंखी पदर त्याचा रमवितो तुज सर्जनी अष्टद्रव्ये वाहुनी पाटावरी तू मोकळा भावसुमने ठेव थोडी…