-
भेट – BHET
पेरता मी बियाणे खरे नंबरी वृक्ष चुम्बेल आता घना अंबरी काय देऊ तुला भेट मी सुंदरी नाद हृदयातला वाजता घुंगरी शोधण्या फूल दुर्मीळ जे माणसा रानवाटा फिरे मी तळी अंतरी दावले रूप देवा तुझे मी जगा प्राण ओतून मूर्तीतल्या कंकरी मी लढे माझिया सावळ्या मिळविण्या होउदे जीत वा अंत या संगरी वृत्त – गा ल…
-
मजा – MAJAA
जाण आता खरी ताणण्याची मजा ताणता ताणता जाणण्याची मजा ज्यास कळते पुरी लांबण्याची मजा त्यास भावे न ती खेचण्याची मजा ढील आता कशाला हवी रे तुला घे नभी वावडी काटण्याची मजा थंड ओठांवरी ठेवुनी ओठ तू लूट बर्फामधे गोठण्याची मजा सांग कारे तुला ना कळाली कधी जिंकुनीही रणी हारण्याची मजा वृत्त – गा ल गा, …
-
माझा वसा – MAAZAA VASAA
बोलण्याचा खरे मी वसा घेतला जोडण्याचा घरे मी वसा घेतला बंद दारे तुटोनी हवा यावया मारण्याचा छरे मी वसा घेतला कातळाला फुटाया नवी पालवी खोदण्याचा झरे मी वसा घेतला कैक काटे फणस खोबरी सोलुनी काढण्याचा गरे मी वसा घेतला दोन रेखावया नेत्र दगडावरी पाडण्याचा चरे मी वसा घेतला वृत्त – गा ल गा, गा ल…
-
चित्र रेखाटिता – CHITR REKHAATITAA
चित्र रेखाटिता हरित पावलांनी नाव ही रेखिले मृदेच्या कणांनी उच्छवासापरी धुराडे चुलीचे ओकते काजळी भरोनी ढगांनी आरसा पाहुनी नटावे सजावे स्वप्न डोळ्यातले गुलाबी क्षणांनी गंध मातीतला मिळाला हवेला शिंपिता अंगणी सडा या घनांनी लागले भृंगहे इथे ते घुमाया काव्य शाकारता कळ्यांनी फुलांनी वृत्त – गा ल गा, गा ल गा, ल गा गा, ल गा…
-
तहान – TAHAAN
हवा पावसाळी उदास उदास तरी कुसुम उधळे सुवास सुवास जिथे रम्य संध्या पहाट दुपार निशा मस्त तेथे झकास झकास जसा धावणारा जळात तरंग तसा भावनेचा प्रवास प्रवास उडाया झुलाया खुले घरदार तिथे पाखरांचा निवास निवास म्हणे कोण तृष्णा तहान तयास किरण चुंबणाऱ्या दवास दवास लढे जो कराया स्वतःस स्वतंत्र करे कैद कैसा खगास खगास वृत्त…
-
भाग्यशाली फणी – BHAAGYASHAALEE FANEE
साद घाली कुणी सुनेत्रा सुनेत्रा नाव ध्यानी मनी सुनेत्रा सुनेत्रा आसवांनी खऱ्या फळावे गळावे भावना घुसळुनी सुनेत्रा सुनेत्रा प्रेम होते जरी कसे ना कळाले मिळव ते देउनी सुनेत्रा सुनेत्रा सर्व काही तुला मिळाले उशीरा पण तरी हो ऋणी सुनेत्रा सुनेत्रा पूर्व पुण्याइने मिळाली क्षमेची भाग्यशाली फणी सुनेत्रा सुनेत्रा मेघ गातीलही अता पावसाळी शब्द हे वर्षुनी …
-
वीसचौदा – VEES-CHOUDAA
आले नव्या क्षणांचे दमदार वीसचौदा ठोकेल पार क्षितिजी षटकार वीसचौदा गेले खिरून झरुनी बिंबात वीसतेरा गाठून मंगळाला येणार वीसचौदा हृदयास शुभ्रवर्णी छेडून तार जाता रंगात लक्ष सुंदर भिजणार वीसचौदा नाचे मयूर रानी फुलवून मोरपीसे त्यातील पीस आहे अलवार वीसचौदा काटे किती जुने ते असुदेत टोचणारे काढून त्यांस जखमा भरणार वीसचौदा फुलपाखरी मनाची स्वप्ने खरी कराया…