-
महती – MAHATEE
हित मित प्रिय अन सत्य गुरूची वचने टिपते मी दशधर्माची महती कळण्या कवने रचते मी ऊद धूप कर्पूर जाळुनी लावुन दीप दहा प्रकाश आणिक परिमल यांनी भवने भरते मी पूर्वभवांच्या उकलुन गाठी धागा सरळ मिळे असले धागे धुते सुकविते वसने विणते मी ध्यानाग्नीने राख व्हावया निजगत कर्मांची जिनाबिंबा अंतरी स्थापुनी नयने मिटते मी काव्यफुलांची ओंजळ…
-
सृष्टीची जान – SRUSHTEECHEE JAAN
आपट्याचं पान सोन्याची खाण आपट्याचं पान शेवाळी वाण ओरबाडु नका आपट्याचं रान आपट्याचं रोप किती किती सान आपट्याचं जपू वाढाया छान आपट्याचं झाड बागेची शान वृक्ष वल्लरीत सृष्टीची जान
-
अंधश्रद्ध – ANDH-SHRADDH
पराधीन होतो प्राणी कर्मबद्ध होतो कर्म रोखुनी जाळूनी तोच सिद्ध होतो सहज मैत्र जुळते जेव्हाअहं गळुन जाई द्वैत संपुनीया जाता भाव शुद्ध होतो पाच पांडवांची पत्नी एक द्रौपदी हो सत्यकथा याला म्हणता धर्म क्रुद्ध होतो आत्महिता जपण्यासाठी जीव दक्ष सैनी परहित पण करता तपता बंध वृद्ध होतो पंथवाद प्रिय भोग्यांना जाण मानवा तू मनुज क्षुद्र…
-
जगण्याची रे गंमत घे – JAGANYAACHEE RE GAMMAT GHE
असो चाळिशी वा पन्नाशी जगण्याची रे गंमत घे साठी बुद्धी नाठी खाशी जगण्याची रे गंमत घे विशीतल्या गुजगोष्टी स्मरुनी काव्य प्रीतिचे नवे रचू घड्याळ बांधू बारा ताशी जगण्याची रे गंमत घे सम्मेदाची यात्रा केली श्रवणबेळगोळा गेलो कशास आता हाजी काशी जगण्याची रे गंमत घे रानपाखरांसंगे गाऊ हस्ताच्या धारेत भिजू रानी डुलते कंच कपाशी जगण्याची रे…
-
आत्माजीराव – AATMAAJEE RAAV
आल्या ग नाचत पाऊस धारा आश्विनासंगे वाजवी पावा रानात वारा आश्विनासंगे सोवळे नेसुन जानवे घालुन मंत्रास बोले उपाध्या गुरुजी शोभतो तारा आश्विनासंगे देहात मौनी बैसला आहे आत्माजीराव गावया अधीर फोडून कारा आश्विनासंगे मातीस ओल्या आकार देण्या हस्त हे माझे पाडण्या बुंदी धरतात धारा आश्विनासंगे काव्यात झरझर नाव गुंफाया कवयित्री तुझे शाईचा गाढ उतरेल पारा आश्विनासंगे…
-
बरसो सावन -BARASO SAAVAN
बरसो सावन झूमके ना बैठों तुम रूठके सावन भादो सांवले लगे लहरने घूमके क्या कहती ये मोरनी नाचो सब दुःख भूलके मिलने आये आपसे बहते झरने दूरके बिजुरी बोले पेड़से ना देखो यूँ घूरके मरगट्ठोंकी शान है शेर जयसिंगपूरके सुनो ‘सुनेत्रा’ बात ये ले लो सब गुण फूलके ग़ज़ल मात्रावृत्त (मात्रा १३)
-
पानाभवती – PAANAA BHAVATEE
छुमछुम छुमछुम पैंजण वाजे पानाभवती उदक सुगंधी दवबिंदूंचे पानाभवती पदन्यास कलिकांचे पाहुन दिशा उजळता कुंदफुलांसम गझल डोलते पानाभवती चिंब वल्लरी हळद माखली फुले सुगंधी परिमल प्राशुन वारा नाचे पानाभवती झरझर विणते घालित टाके पाऊस धार सळसळणारे अक्षर पाते पानाभवती आरसपाणी पान भुईचे तयात अपुले बिंब पाहण्या गगन उभे हे पानाभवती गझल मात्रावृत्त (मात्रा २४)