-
धन्य हे – DHANYA HE
In this poem, which is basically a ‘muktak’ in the form of ‘charoli’, the poetess explains us the importance of true ‘Guru’ in our life. धन्य हे सारे गुरू साधे पूज्य ते कृष्णासही राधे रम्य बघ जोडेल प्रेमाला सख्यची बाधा खुळी बाधे
-
आवर सावर – AAVAR SAAVAR
This Ghazal is written in thirty-two (32) ‘matraas’. Some critical problemsin our society are discussed in this ghazal. आवर सावर खुळ्या वासना, नाच बास हा नंगा आता; मुनी मनातिल हंसासंगे, व्यर्थ कशाला पंगा आता! नको पोखरू मुदुल भावना, स्वतःच बनुनी भुंगा आता; टाक पावले पुरे जाहला, पाळण्यातला दंगा आता! घोडागाडी घुंगुरवाळे बाळ मनाचे बाळ चोचले;…
-
प्राण – PRAAN
Ghazalkaar Ilahi Jamadar has written many many Ghazals. ‘Manaas maazyaa pise jadaave asech kaahee tuzyaat aahe'(मनास माझ्या पिसे जडावे असेच काही तुझ्यात आहे), this Ghazal is one of the beautiful ghazal in his ghazals. The Ghazal ‘Praan’ is written on the same base. Radif of this ghazal is, असेच काही तुझ्यात आहे, same as llahi’s ghazal.…
-
सांजरंग – SAANJ-RANG
This Ghazal is written in twelve(12) matras. रंग रूप आस दाम देह करी फक्त काम उन्हामधे तापताच अग्नितून गळे घाम कृष्ण जरी कान पिळी जिभेवरी खुले साम यज्ञयाग घरी करा अंतरात जपा राम कलावंत जिंकताच उंच उंच हात वाम ठाक ठोक हृदयाची चौकटीत धूम धाम प्रेम अता फुलेलहो रहा फक्त तुम्ही ठाम माय माझी रेखिते…
-
सुंदरी – SUNDAREE
This muktak is written in eighteen(18) matras. Akshargan vrutt used for this muktak is, GAA LA GAA GAA, GAA LA GAA LA, GAA GAA LA. In this muktak the poetess says, ‘A beautiful woman knows her own beauty. She doesn’t need any mirror to know the power of her beauty.’ मी कशाला पाणियात पाहू गं चोरुनीया…
-
खुळा शोक – KHULAA SHOK
This Ghazal is written in akshargan vrutt. Vrutt is LA GAA GAA, LA GAA GAA, LA GAA GAA, LA GAA. Here radif is lagala(लागला) and kafiyas are radoo, udoo, adoo, zadoo, saduu etc. खुळा शोक धो धो रडू लागला तळीचा फुपाटा उडू लागला बघा झेप घेती नभी पाखरे कुणी उंबऱ्याशी अडू लागला कशाने फुलावा अहंकार…
-
मौन सोड तू – MOUN SOD TOO
This Ghazal is written in sixteen(16) matras. Here radif is ‘Ekadaa’ and kafiyas are fakt, rikt, tapt, takht, gupt etc. In this ghazal the poetess requests her dear person to speak. मौन सोड तू, फक्त एकदा; करावया मज, रिक्त एकदा. होउन पुन्हा, तप्त एकदा; जिंक मुला तू, तख्त एकदा सैर कराया आभाळाची; व्हावे म्हणते, गुप्त…