-
पिको – PIKO
मम ध्यान णमो अरिहंतअंतरी वसो अरिहंत चैतन्य भक्ती विभोरनारना नमो अरिहंत गालगा यमाचा गातहृदयात ठसो अरिहंत मी म्हणे गझल माझीचजीवास जपो अरिहंत आत्मधर्म सत आधारसिद्धांस स्मरो अरिहंत मोजुनी रंग मापातगाळता कळों अरिहंत गा लगावली गागालसगुण झळझळो अरिहंत मज नाव हवे मक्त्यातडोळ्यात भरो अरिहंत रक्ष का म्हणू कोणाससिद्ध सो भजो अरिहंत घालून दहा टाक्यांससुकवून पिको अरिहंत…
-
परमेष्ठि – PARMESHTHI
व्हॉटसॅपचे डोके आणिक, फेसबुकची काठी..क्षमा मार्दवाची मम हाती, एक कलमी लाठी. धरा हवा अन जलधारा, दहा दिशा गातातदशलक्षण धर्माचे नाणे, खणखणतेय गाठी. आर्जव शुचिता सत्य संयमे,अहितकर त्यागाया..अकिंचन्य अन ब्रह्मचर्य ही,असूदे परिपाठी. क्षमावणीला पर्व समाप्ती,त्यागु शंका-शंका..धर्म अहिंसक मर्म जाणतो,वर्म बुद्धी नाठी.. फेसबुकची तोलाया विटी,व्हॉटसपचा दांडू..पर्यूषण पर्वातिल लोपी, पूज्य माझिया पाठी.. ईश्वर अल्ला सिद्ध जिनेश्वर,अणु रेणु परमाणुत..फिरे…
-
मिजास – MIJAAS
होऊ नको कधी तू आता उदास मित्रामाझी दुकानदारी आहे झकास मित्रा मी ना हरायची रे ना अंत मम गझलचामिथ्यात्व अंतरीचे करते खलास आता मी रोख ठोक देते नाही उधार काहीफुलण्यास वाव देते दबल्या मनास मित्रा साचून राहिलेले ओकून टाक झटकनउपसून टाक आतिल पुरती भडास मित्रा लाचार होत नाही पण जाणते स्वधर्मा म्हणुनीच व्हेल मासा माझ्या…
-
चिती – CHITEE
धांगडधिंगा किती पावसा सांग असाका अती पावसा वेड तुला का असे लागले फिरलीका तव मती पावसा झाड वडाचे तुझ्या काननी पाव म्हणे तुज सती पावसा धार खरी कापण्या भिजवण्या घे पवनासम गती पावसा घनफळ बिनफळ तुझे मोजण्या कुठली आणू चिती पावसा
-
व्यर्थ नाही – VYARTH NAAHEE
पत्थराला शेंदराने लिंपणे सोड आता देव असले पूजणे व्यर्थ नाही क्षीर नागा पाजणे कारल्याला पाक घालुन मुरवणे नाद केव्हा सोडशिल तू सांग हा चढत जात्या पावलांना ओढणे घालता गुंफून माळा तू गळा वाटते ना ते मला मग लोढणे धावती मागून माझ्या काफिये फार झाले शर्यतीतून धावणे तिंबली ऐसी कणिक मी चेचुनी शस्त्र माझे सज्ज बघ…
-
इलाज – ILAAJ
वाळलेली शुष्क पाने लटकलेली कोवळी प्रासुक उन्हाने बहरलेली झिंगलेली गझल साकी बघ सुनेत्रा आम्रतरुवर गात गाणे झोपलेली … मयुरपिसारा हरिणी पाडस धवल लाल पुष्पांची पखरण हिरवाईने सलज्ज काया मात्रा माझ्या इलाज औषध … जर्द लाल जर्बेरा आणिक धवल पीत कुसुमांची वर्दळ हिरवाईचे वसन लपेटुन ऐके पानांची मी सळसळ अक्षर ओळी पाठवलेल्या पत्रामधुनी आठवतिल ग सई…
-
आरक्त – AARAKT
लोक हे दिसले न पूर्ण विरक्त मजला वाटले काही तरी पण सक्त मजला प्राशुनी माधुर्य गझले पश्चिमेसम सांजसमयी व्हायचे आरक्त मजला जोगवा मागे न पाळे मी तिथीही का तरी म्हणतात कोणी भक्त मजला आवडे मज मम मुठीतुन विश्व बघणे मौन म्हणते राहुदे अव्यक्त मजला ही बरी की ती सुनेत्रा काय सांगू जी खरी ती भावते…