-
माझे सॉनेट – MAAZE SONNET (SUNEET)
आम्ही मेघ सावळे दाटता नभी अश्वांवर बसूनी झिंगतो वात हूड वीज आसूड घुमवी कडकडा उधळतात अश्व चौखूर आम्ही कोसळू धडधडा कडा ओतेल मौक्तिके शुभहस्ते ओंजळीत भरूनी धनधान्य पिकवतील ग्रामस्थ नीरास वळवूनी भागवू तहान धरणांची सांडू लोळून गडगडा व्हावयास बाष्प हलके तापून उकळू तडतडा लहरण्या मुक्त विहरण्या मोदे वर जाऊ उडूनी अदृश्य होऊन फिरू तारांगणी नक्षत्रफुले…
-
फाल्गुन सरी – FAALGUN SAREE
फाल्गुन मासी रिमझिमणाऱ्या झरती पाऊससरी झरती पाऊससरी …. आभाळाच्या आल्या पोरी नाचत धरेवरी नाचत धरेवरी… रिमझिम पाऊससरी धरेवर आल्या पाऊससरी … भिजले अंगण भिजल्या वाटा भिजल्या चिंब सरी भिजल्या चिंब सरी … पहाटेस कुणी कचरावेचक चाले रस्त्यावरी चाले रस्त्यावरी …. उचलून कचरा सारा सारा घरचा रस्ता धरी… घरचा रस्ता धरी … वर्दळ वाढत जाई हळुहळु…
-
हुंबाड वारा – HUMBAAD VAARAA
नकोच काही देणेघेणे लिहावी छान मी गझल…. भेटावे वाटेल मनास तेव्हा धाडावी छानशी गझल…. कशास मोजाव्या मात्रा नि बित्रा अक्षरगण साचे वृत्तांची जत्रा … फुलांच्या संगे खेळेन रंग वाऱ्याची समाधी करेन भंग… रंगास उधळत फुलांच्या वेड्या काढूया वाऱ्या पक्ष्यांच्या खोड्या… वाटेवर धोंडा मारता शिंग त्याच्यावर धो धो ओतेन रंग … वाटेच्या धोंड्यास सांगेन गोष्टी गोष्टीत…
-
वारा चंचल – VAARAA CHANCHAL
शिशिराच्या पाचोळ्यातिल मज अक्षर अक्षर हाक मारते निरोप घेण्या वाज वाजते वसंत वाऱ्यावरती झुलते पीत पोपटी मृदु पर्णांकुर पाहुन सृष्टी हात जोडते किरण कोवळे चराचरावर मोद सांडता हृदय डोलते … पानांच्या जाळीतुन उतरे ऊन खोडकर हळदी तरुतळ मृदा तळीची उडत राहते वारा चंचल ऊन न चंचल गतकाळाच्या आठवणीतिल पिसे लहरती वाऱ्यावरती संधिकाल की उषाकाल हा…
-
हृदयाचा हिय्या – HRUDAYAACHAA HIYYAA
हृदयाचा हिय्या एक विशुद्ध भावकाव्य ….. कवी ग्रेस यांच्या बहुतांश कविता विशुद्ध भावकविताच आहेत. याबाबत म्हणजे विशुद्ध भाव काव्याबाबत कवी ग्रेस स्वतःच असे म्हणतातकी, “विशुद्ध कवितेचा मार्गच तर्काला तिलांजली देऊन तर्काच्या पलीकडून खुणावणाऱ्या नक्षत्र वाटांचा मागोवा घेत असतो. विशुद्ध भावकवितेतील तार्किक सुसंगती लय तत्वाच्या आधारे साधली जात असते. ती जीवशास्त्राच्या सेंद्रिय घटकांप्रमाणे विकसित होत असते,…
-
वाटे – VAATE
किती ग सुंदर चंद्रकळेवर हळद कुंकवाची बोटे किती ग काळी रात्र तरीही भय ना कसले मज वाटे किती ग चंचल हरिणी त्यांचे टपोर भिरभिरते डोळे किती ग छुमछुमणारे त्यांचे पैंजण पायीचे वाळे किती देखणी गुलाबदाणी घाटदार बांधेसूदही सुगंध भरली अत्तरदाणी हृदय जणू बन फुलवारी लाल गुलाबी रंग केशरी पश्चिम भाळी ल्यालेली बाग गुलाबांची पिवळ्या ग…
-
सोट – SOT
पदर रेशमी काठ जरी कसा आवरु घोळ जरी तिन्हीसांजेला पाझरती आठवणींचे लोट जरी शिकून घ्यावी मनभरणी भरले नाही पोट जरी हौस सदा मज लिहिण्याची लिहिते ठणके बोट जरी पुरे जाहले ना वाटे भरली आहे मोट जरी विकत आणते तिळगूळ ग जवळ दहाची नोट जरी खरे वागणे प्रिय प्रिय रे कुरवाळे मी खोट जरी गझल मौक्तिके…