सा रे ग म प ध नी सा सा नी ध प म ग रे सा म्हणता म्हणता शिकलो आपण गाणे सुंदर जगण्याचे सूरपेटीवर फिरवित बोटे शिकलो संगीत फुलण्याचे हुरहुर थोडी… थोडी थोडी अगदी थोडी वाढविते प्रेमातिल गोडी तबल्यावरती ताल धराया त्या तालाचे गणित कळाया धर आधी पायांनी ठेका ऐक कधी मोराच्या केका सोड तुझा…

राहू-केतू कुंडलीतना मनात अपुल्या आहे कालसर्प हा पत्रिकेतना विकृतीत आहे कशास पूजा निवारणाला दोष मतीतच आहे सम्यकत्वी जो असतो त्याला वीष न असले चढते मिथ्यात्वाचे पालनपोषण अज्ञानाने होते अज्ञानाला दूर करूया धर्म खरा जपण्या सम्यकज्ञानी शूर वीरांची चारित्र्ये फुलण्या

डोळ्यात साठलेला घनगर्द भाव पाहू मेघात दाटलेला मल्हार राग गाऊ उडवीत मृत्तिकेला वाहील मस्त वारा जलदातुनी सुखाच्या वर्षोत प्रेमधारा नाचोत पंचभूते देहात कोंडलेली तुटूदेच साखळीही हृदयास काचणारी हातात हात घ्यावा तू नाचऱ्या विजेचा कर श्वास मोकळा तू मौनातल्या धरेचा ही वीण घट्ट मी ची उसवेन मी स्वतःही आभाळ बरसता हे बरसेन मी स्वतःही