Tag: Marathi Kavita

  • बिजली बाला – BIJALEE BAALAA

    मीही घडले तीही घडली तोही घडला हाही घडला … आपण घडलो घडले सारे कधी पडताना घडले मीरे दिवसा मोजीत होते तारे ! भिजवून गेले सुगंध वारे अशीही घडले तशीही घडले घडता घडता कधी बिघडले ! हमसून हमसून मीही रडले… पिंजऱ्यातले बंद हुंदके फुटल्यावरती मौक्तिक बनले नक्षत्रांची नव्हती माला नव्हता मृग अन चित्रा स्वाती ! तरीही…

  • लिहावी सुंदर गझल! – LIHAAVEE SUNDAR GAZAL!

    लिहावी सुंदर गझल ! सुंदर कविता, सुंदर कथा, सुंदर समीक्षा ! स्वतःसाठी! कधी दुसऱ्यासाठी ! कधी तिसऱ्यासाठी ! तर कधी सर्वांसाठी ! मोकळ्या मनाने लिहित जाल स्वतःसाठी तर आपोआपच लिहित जाल सर्वांसाठी !

  • वहीचं पान – VAHEECHA PAAN

    वहीचं पण स्वच्छ सुरेख; आखीव आणि रेखीव ! लिहित असते काहीबाही त्यावर मुक्त! कधी बांधीव! विचार, भावना, बुद्धी यांचं तयार होताच एक अनोखं रसायन हृदयातून झरझर बरसायला लागतात शब्द शब्द ! शब्द उमटत जातात बोटांमधून कागदावर पानावर ! त्याची कधी होते कविता कधी होते कथा कधी गझल कधी ललित ! लिहिता लिहिता काहीबाही सुंदर सुद्धा…

  • आपणच लिवायचं – AAPANACH LIVAAYACHA

    आपणच लिवायचं आपलं नशीब आपणच लिवायचं चांगलं वागायचं ! ते नसतं लिहिलेलं तळहातावर किंवा तळपायावर ! कपाळावर सुद्धा नाही दुसरा कोणी लिहीत आपणच लिहितो आपलं विधिलिखित ! आजच आज लिहा उद्याच उद्या ! दुसरा कोणी बसलाच तुमच नशीब लिहायला तर टाकाकी खोडून मर्दांनो आणि मर्दिनिंनो टाका त्यांनी लिहिलेला कागद फाडून आणि लिहा स्वच्छ हातानं निर्मल…

  • सारेच पार – SAARECH PAAR

    काय केलं आम्ही, सांगा तरी आम्हाला? मानभावीपणाने पुसता तुम्ही कोणाला? काय केलं तुम्ही? हे तुम्हाला माहिती आणि … आम्हाला माहिती! कशाने तोंडाने बोलावी बोलती? भोगतील ते , आम्ही आणखी कोणी आणि तुम्हीसुद्धा ! कर्माची फळे कधीना कधी अगदी योगायोगानी! जाऊदेहो आता कशाला करू मी व्यर्थ काथ्याकूट ? गाठलंय केव्हांच माझं मी कूट ! ज्यांनी ठेवला…

  • रंगीत चष्मा – RANGEET CHASHMAA

    रंगीत चष्मा रंगीत रंगीत चढवा डोळ्यावर ऐका संगीत तप्त दुपारी फिरताना चढवा काळा मस्ताना दुपारी बघायला सूर्याचं मखर चढवा लालस सुपर डुपर पाऊस आहे पाणी आहे तरी पृथ्वी  रडते हिरवा गॉगल चढवल्यावर हिरवेगर्द हसते चष्मा घाला निळा निळा गोड सुरात गाईल गळा पिवळा चष्मा घाला बघू पडेल हळदी ऊन पौर्णिमेचा ऑलमंड म्हणेल मीच मून मून…

  • पुणेरी वैन – PUNEREE VAIN

    आधी वाचल्या पुणेरी पाट्या नंतर घेतल्या ताट अन वाट्या बाप म्हणाला असंच कर तसंच केलं आय बोलली मौनातच पोर कामातून गेलं पुणेरी पाट्या पुणेरी सैनी करतोय लग्न पुणेरी जैनी भैन म्हणतेय आण रे वैनी मैत्रीण म्हणते हाक मार जीव होईल गार गार आजचा दिवस करेन पार लेखणी तापली चढली धार सपासपा करतीय वार चल चल…