कश्शाला पाऊस पडेल सांगा कशाला पाऊस पडेल बाई हृदय भरून येतच न्हाई वाऱ्याची झुळूक चुंबत नाही सच्छिद्र देह झरत नाही डोळ्यात आसवे भरत नाही पापण दले हलत नाही पाऊस थेंब पडत नाही लिहीग सई काहीबाही लिहित रहा टपोर गाणी दवाच्या बिंदूंचे साठव पाणी मिसळ त्यात गारांचे पाणी बुडव तयात मातीचे हात सारव तयांनी अंगण गात…

सकाळी सकाळी काऊ साद घाली हाक ऐकुनी ती मला जाग आली हवा पावसाची किती छान वाटे फुलांभोवतीचे जणू रम्य काटे घटा सावळी ती जशी कृष्णबाला कुणी घातल्या या नभी मेघमाला बाग नाचते ही स्वैर वारियाने कुहुकार केला तिथे कोकिळाने ट्विटरच्रिपर ट्विटरच्रिपर नाद वेगळे हे घुडू घुडू खुडू खुडू बोल आगळे ते पावसाच्या स्वागताला पाखरे गाताती…

मी कविता अन मी कवयित्री प्रतिभा मम आई विषय न कुठला वर्ज्य असे मज मी ठाई ठाई नकाच घालू मज अंगावर प्रासांचे दागिने पुरे जाहली सक्ती ऐश्या वृत्तातच उडणे नकाच शोधू माझ्यामध्ये जड जड प्रवृत्ती स्वच्छंदी मी चंडोलासम निर्भर मम वृत्ती चैतन्याला उडव उडवण्या मनभावन सृष्टी गाज अंतरी गर्जायाला प्रेमाची वृष्टी लिहिता लिहिता उसळत नाचत…