-
फ्यूज – FUSE
पूर्ण कलायुत चंद्र धराया काक उडाले बाई हळदी कुंकू वाहुन स्वप्नी जागे झाले बाई ठार कराया मज शस्त्राने फरशी परजत आले मम कलमावर फक्त धडकता अंध जाहले बाई माझे जीवन रंगबिरंगी कृष्ण धवल पण त्यांचे बूच उघडता रंगकुपीचे फाल्गुन झाले बाई कर समझोता हिटर म्हणाला म्हणुन निकट मी गेले हाती घेता तप्त करा त्या फ्यूज…
-
थेअरी – THEARI
झाड पाला पार होता पाळली शेळी आम्ही पान विकण्या शायरांना बसवले ठेली आम्ही थेअरी ना वाचली प्रात्यक्षिके केली आम्ही भावना घाण्यात गाळुन जाहलो तेली आम्ही ढेप होती आणलेली स्वस्त बाजारातूनी कवठ पिकले तोडुनीया बनवली जेली आम्ही गुरगुऱ्या वाघांस पकडुन कोंडुनी काऱ्यात सहज घोकुनी शेरास सव्वा झोपतो डेली आम्ही मूळ कारण काय ते ठाऊक त्यांना म्हणती…
-
अत्तर दर्दी – ATTAR DARDEE
खळाळणारा बघत रसमयी धवल सांडवा भाळू कशाला तरल धुक्याच्या मलमलीतून रंग पारवा गाळू कशाला परवडणारी चैन सुगंधी दरवळणारी फुले वेलीवर शुभ्र कुंतली अत्तर दर्दी मूक ताटवा माळू कशाला जीव लावण्या जीवावरती कुत्रे मांजर पक्षी पारवे श्रावण बीवन पौष आषाढ पर्व भादवा पाळू कशाला पहाटवारा पहाट चुंबन टोक गाठता जाणीव नेणिव तोच तोच तो गूळ फोडुनी…
-
खेच – KHECH
जगण्यात टेच आहे सुंदर खरेच आहे लक्ष्यास बाण भेदे धनुरात खेच आहे प्राजक्त बकुळ पुष्पे लक्षात वेच आहे करुनी फुकाच घाई चुकल्यासम ठेच आहे टोकास पकडले पण ते नाचतेच आहे मोहांध जाहलेल्या प्रेमात पेच आहे दोषांस झाकण्याहुन उघडे बरेच आहे पाताळ स्वर्ग मुक्ती सारे इथेच आहे शोधू नकोस नाही आहे असेच आहे मी भाव अर्घ्य…
-
माघ यामिनी – MAAGH YAMINI
चंद्र चारुता सुशील मुग्ध माघ यामिनी रंग रजत गडद नील मुग्ध माघ यामिनी उतरले जलात बाल किलबिलाट कोवळा जाहलेय चिंब झील मुग्ध माघ यामिनी नील कमल चंद्रवदन वादळातली कथा रांगडा थरार थ्रील मुग्ध माघ यामिनी गोडवा गुळासमान ऊस मधुर साखरी हरित पात गर्द फील मुग्ध माघ यामिनी केतकी सुगंध दर्द गझलियतित लोपला सान कोर सिद्ध…
-
ज्येष्ठ – JYESHTHA
पुत्रा तुझ्या विना पण आहे कसा जिता मी भरल्या घरात सुद्धा असतो रिता रिता मी देहात घाम मुरवत मी वावरात राबे गगनात मेघमाला मन भाव तपविता मी उलटून साठ सत्तर गेलीत कैक वर्षे होऊन ज्येष्ठ ज्येष्ठी आयुष्य अर्पिता मी हो जलद कृष्ण काळा ये बरसण्यास मजवर सुकल्या तृणाप्रमाणे आसावला पिता मी नव्हतो कधीच शायर त्यांच्यासमान…
-
ओणवी – ONAVI
भूवरी सांडते चांदणे चालताना गझलकारिणी माधवी त्यागुनी दाव तू माय तरही गझल अंधश्रद्धे तुझी ओणवी कर्म प्राचीन हे बोलते बघ तुझे आज द्याया फळे शाम्भवी जानकी जाण तू सत्य शिव पारखाया तुझी कागदी पल्लवी खोल गर्तेतल्या भोवऱ्यासंगती घेत वळसे झुले मोकळे मान वेळावते वल्लरी ही कवी कल्पना ना नदी जान्हवी दूर क्षितिजावरी दाटता मेघमाला निळ्या…