-
चिद्घनचपला – CHIDDGHAN CHAPALAA
जाति : झपूर्झा हावभाव रे आवडले हास्य तापले सुंभ जळाले कातळकाया पाझरली पीळ सुटोनी कळ तुटली कातळातुनी वर आली भरून प्याला सांडू लागला काय जाहले सांग बरे निर्जरा ! कर्मनिर्जरा ! बाह्यरुपाला जे भुलले ते पाघळले ते काजळले शिकविण्यास त्या अंधांना घालित बसले कोड्याला खिळे ठोकुनी झाडाला ते झाड अडे कोड्यात पडे आग लाविता खाक…
-
गझल एक नाट्यगीत – GAZAL EK NATYAGEET
कवी मनाला सौंदर्याचे वेड असते. म्हणजे फक्त एखाद्या वस्तूचे, स्थळाचे, किंवा व्यक्तीचे बाह्यरुपच नाही तर त्यातील अंतरंगाच्या सौंदर्याचा शोध घेण्यासाठीही कवी मन धडपडत असते. निसर्गातले गूढरम्य चमत्कार, घटना यांचा तळागाळापर्यंत जाऊन शोध घेण्यासाठी कवी, कलाकार, शास्त्रज्ञ, संशोधक स्वतःच्या पद्धतीने सतत प्रयत्न करत असतात. कवीच्या सुप्त मनाला सतत अपूर्णातून पूर्णाकडे जाण्याची ओढ असते. सृष्टीतील गूढत्वाचे कवी…
-
प्राक्तन – PRAAKTAN
प्राक्तन दैव नशीब असे शब्द फक्त आपली हतबलता व्यक्त करायला ठीक असतात. खरेतर प्राक्तन म्हणजे दुसरे तिसरे काही नसून आपण स्वतःच भूतकाळात केलेली कर्मे किंवा बांधलेली कर्मेच असतात.ज्याचा भूतकाळ चांगला त्याचा वर्तमानही चांगलाच असतो आणि वर्तमानात जर आपण आपल्याला ओळखून आपल्याला काय हवे आहे हे ओळखून तशीच कर्मे केली तर निश्चितपणे आपला भविष्यकाळही आपल्याला हवा…
-
माझे सॉनेट – MAAZE SONNET (SUNEET)
आम्ही मेघ सावळे दाटता नभी अश्वांवर बसूनी झिंगतो वात हूड वीज आसूड घुमवी कडकडा उधळतात अश्व चौखूर आम्ही कोसळू धडधडा कडा ओतेल मौक्तिके शुभहस्ते ओंजळीत भरूनी धनधान्य पिकवतील ग्रामस्थ नीरास वळवूनी भागवू तहान धरणांची सांडू लोळून गडगडा व्हावयास बाष्प हलके तापून उकळू तडतडा लहरण्या मुक्त विहरण्या मोदे वर जाऊ उडूनी अदृश्य होऊन फिरू तारांगणी नक्षत्रफुले…
-
तीर्थंकर चरण – TEERTHANKAR CHARAN
आदिनाथ तीर्थंकर पहिला चरण तळी ऋषभ अजितनाथ तीर्थंकर दुसरा चरण तळी गजराज संभवजी तीर्थंकर तिसरा चरण तळी अश्व अभिनंदन तीर्थंकर चौथा वानर चरण तळी सुमति जिन तीर्थंकर पंचम चकवा चरण तळी पद्मप्रभू तीर्थंकर षष्ठम लोटस चरण तळी सुपार्श्व जिन तीर्थंकर सप्तम स्वस्तिक चरण तळी चंद्रप्रभू तीर्थंकर अष्टम चंद्रकोर चरणी पुष्पदंत तीर्थंकर नववा चरण तळी मगर…
-
मंदारचल – MANDAAR CHAL
देवी वाचमुपासते हि वहव: सारं तु सारस्वतं। जानीते नित रामसौ गुरुकुल क्लिष्टो मुरारि: कवि।। अब्धिर्लंघित एव वानर भटै:किंत्वस्य गंभीरतां। आपाताल-निमग्न-पीवरतनुर्जानाति मंदराचल: ।। ~ आचार्य हेमचंद्रसुरि अर्थ – थातूरमातूर पुस्तकी विद्येने आतापर्यंत अनेकांनी वाग्देवीची उपासना केली आहे परंतु सारस्वतसार फक्त गुरुकुल-वासात निवास करून कंटाळलेला मुरारी कवीच जाणतो. वानरसेनेने समुद्र तर ओलांडला परंतु तिला समुद्राची खोली जाणता…
-
हृदयाचा हिय्या – HRUDAYAACHAA HIYYAA
हृदयाचा हिय्या एक विशुद्ध भावकाव्य ….. कवी ग्रेस यांच्या बहुतांश कविता विशुद्ध भावकविताच आहेत. याबाबत म्हणजे विशुद्ध भाव काव्याबाबत कवी ग्रेस स्वतःच असे म्हणतातकी, “विशुद्ध कवितेचा मार्गच तर्काला तिलांजली देऊन तर्काच्या पलीकडून खुणावणाऱ्या नक्षत्र वाटांचा मागोवा घेत असतो. विशुद्ध भावकवितेतील तार्किक सुसंगती लय तत्वाच्या आधारे साधली जात असते. ती जीवशास्त्राच्या सेंद्रिय घटकांप्रमाणे विकसित होत असते,…