This Ghazal is written in akshargan vrutt. Vrutt is GAA GAA LA GAA, LA GAA GAA, GAA GAA LA GAA, LA GAA GAA.  Here Radif is ‘Abhar manate mee’ and kafiyas are kshananche, swaranche, fulanche, jyotibanche,  guruvaranche, vachakanche.
In this ghazal the poetess is saying thanks to happy colourful moments and fragrant notes in her life. She is saying thanks to flowers of words in her poetry. She is saying thanks to Jyotiba Fule and his wife Savitri baai Fule. She is saying thanks to her all Gurus(teachers) and readers also.

या रंगल्या  क्षणांचे, आभार मानते मी;
गंधाळल्या स्वरांचे, आभार मानते मी.

उधळून गंध अपुला, निर्माल्य जाह्लेल्या;
काव्यातल्या फुलांचे, आभार मानते मी.

ही लेक सावित्रीची, लिहिते सुरेल गझला;
म्हणुनीच ज्योतिबांचे, आभार मानते मी.

येऊन मैफिलीला, ज्यांनी कृपाच केली;
त्या थोर गुरुवरांचे, आभार मानते मी.

गझलेस तव ‘सुनेत्रा, ज्यांनी दिली अस्मिता;
त्या रसिक वाचकांचे, आभार मानते मी.

वृत्त- गा गा ल गा, ल गा गा, गा गा ल गा, ल गा गा.