खापरपणती ढोपरआज्ज्या म्हणती नातवा नको छळू
वृद्ध जाहलो खापरतोंड्या तुझ्यामागुनी किती पळू

खापरखापर नातू नाती नावे पाडुन तुज थकल्या
खापरढोपर आज्जा होउन नकोच वाती अता वळू

सदैव उघडे तोंड तुझे हे मीट पाडण्या बत्तीशी
पापांकुर तव मुखात शिरण्या पहा लागले इथे वळू

जरी चावडी दिलीस आंदण धुण्यास कट्टा नीर नसे
भळभळणाऱ्या जखमासुद्धा झरू लागल्या किती हळू

नित्य उमलत्या फुलांस माझ्या नावे कुठल्या हाकारू
कॉपी करुनी कुण्या कवीची म्हणे ‘सुनेत्रा’ अलूमळू

मात्रावृत्त – ८+८+८+६=३० मात्रा