फुलझड्या – FUL ZADYAA


नको करू तू नको फारसा विचार माझा
नको दाखवूस कोठे बसला प्रहार माझा

थकले आता प्रहार करुनी विचार करुनी
नको वाटते कुणी करावा पुकार माझा

मला वाटते सर्व सोडुनी जावे का मी
कुठे जायचे जिथे तिथे बघ तिहार माझा

जीव गुंतला फुलांमधे या कसा सोडवू
कसा द्यायचा गोड फुलांना नकार माझा

पुणे सांगली साताऱ्याला जाणे नाही
कसा पहावा तुझा लाडला बिहार माझा

घरात बसुनी दमते इतुकी कोठे जाऊ
कुठे जायचा अजून नाही विचार माझा

वळणावरती नित्य थांबते चाहूल घेते
वळणावरती मला भेटतो उकार माझा

उकार नेतो वरती वरती वेगे वेगे
संयम शिकवी तेव्हा मजला अकार माझा

कशास जाऊ तीर्थ वंदना करावयाला
माणसात मज नित्य भेटतो मकार माझा

माझ्या हृदयी तीन्ही रत्ने झळक झळकती
दिवाळीतल्या दिव्यात पाहिन अकार माझा

रंगून जाइन तुम्हा रंगविन प्रेमामध्ये
गझलेमध्ये भरेल गोडी खुमार माझा

अंतरंग अन बहिरंगीही कषाय विरहित
नग्न गुरूला असे नमोस्तू त्रिवार माझा

सुकी लाकडे शेणकुटावर तूप ओतुनी
भट्टीमध्ये खरा फुलावा निखार माझा

प्रभातीस मी गाणे गावे तुला भजावे
दर्शन घेता जळून जावा विखार माझा

नजर कोठडी भगवंताची प्रिय प्रिय वाटे
उधळुन देण्या दहा दिशांना धुमार माझा

माझी दृष्टी आत पाहते तुला पाहण्या
मी का पाहू कोठे बसला प्रहार माझा

तुझ्या फुलझड्या माझ्या टिकल्या दिसतिल उडतिल
जरी वाटला भाव सुनेत्रा सुमार माझा
मात्रावृत्त- २४ मात्रा


Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.