कुळवाडीण – KUL VAADEEN


गझलेची या हडळ जाहली हझल वाचवायला
मध्यरात्र होताच जाय ती रान कोळपायला

आमटी भाकरी खाऊन पोरगं जाय साळंला
मायंदाळ शिकलं मोठं झालं म्यागी पचवायला

खारट कडवट पचवून हसतो सदासर्वदा तो
पचलं नै वाटतं म्हणतं कोणी त्याला खिजवायला

कुळवाडीण शेतात राबते खांब घराचा ती
अंगण झाडुन लगबग जाते शेत भांगलायला

फिरुन डोंगरी करवंदाच्या पाट्या भरुनभरून
मैना जाते बाजाराला खुर्दा मिळवायला

गझल मात्रावृत्त (मात्रा २७)


Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.