Category: Ghazal

  • टाच – TAACH

    भरुन शेण मी सुधारलो ना बाप सायबा कोरोना की म्हणू करोना बाप सायबा डबल डबल म्या टीप मारुनी टाच लावली कसा फाटला चुकार कोना बाप सायबा शेतकरी मन उदासवाणे कधीच नसते म्हणत जाय ते होला होना बाप सायबा भांप बाष्प की वाफ म्हणावे गरम हवेला प्रश्न जिरवतो विचारतो ना बाप सायबा ग़ज़ल गुरू तो पढवून…

  • व्यंजन – VYANJAN

    व्यंजन “च” ना भरीचे हे पण खरेच रे परिपूर्ण अर्थवाही नच ठेच टेचरे सावज शिकार पारध शब्दांस जोडुनी मी ताणले धनुष्या बाणात खेच रे नाहीस तू जनावर माणूस जाणता खुडतोस का कळ्यांना पुष्पांस वेच रे बोटातल्या कलेचे लालित्य ओळखू ठोकून काय होते पिळण्यास पेच रे अर्था अनर्थ म्हणती कोंडून भावना चैतन्यदा “सुनेत्रा” पाडा चरे चरे

  • शेकोटी – SHEKOTI

    खळाळणारा बघत रसमयी धवल सांडवा भाळू कशाला तरल धुक्याच्या मलमलीतून रंग पारवा माळू कशाला परवडणारी चैन सुगंधी दरवळणारी फुले वेलीवर शुभ्र कुंतली अत्तर दर्दी धूप ताटवा जाळू कशाला जीव लावण्या जीवांवरती कुत्रे मांजर पक्षी पारवे श्रावण बीवण अश्विन कार्तिक पर्व भादवा पाळू कशाला पहाटवारा पहाट चुंबन टोक गाठता जाणिव नेणीव तोच तोच तो गूळ फोडुनी…

  • कृष्ण मेघ – KRUSHN MEGH

    चाललीस जाण्या पुढती ठाम निश्चयी तू गाळले न अश्रू गाली ठाम निश्चयी तू जाणलीस तत्त्वे साती ठाम निश्चयी तू जाहला न वारा वैरी ठाम निश्चयी तू भटकलास खेडोपाडी जाहलास योद्धा अडकला न मोही जाली ठाम निश्चयी तू गोड बोल बडबड गाणी रचत हसत गाशी लावतेस सुंदर चाली ठाम निश्चयी तू काजळून जाण्यासाठी जन्म तुझा नाही…

  • पर्दाफाश – PARDAFASH

    तांब्याभांडे घासूनीया धारेखाली ते खंगाळ लिंबूमीठाने तैसेची स्नानासाठी हे घंगाळ शेवंती पुफ्फे गुंफूनी अंबाड्याला फांती माळ दो दो पिंडांना सोसेना खारे गोडे अश्रू ढाळ मेतेताई लोकांच्या त्या राज्याची धानी इंफाळ पुष्पांच्या आधी लावाया नावे रंगांची गंधाळ सांभाळा हो बाबाबाई जीवा जीवांचा संसार कामांधांनी नाही व्हावे भोगूनी बाल्या वंगाळ लंब्याचौड्या गप्पाबाता भक्ती लोभी लोकांच्यात गोष्टी छोट्या…

  • बर्थ – BIRTH

    बघ समर्थ रेस रे देय अर्थ रे स रे काफियात इंग्रजी आज वर्थ रेस रे कृष्ण धवल लीड मम करुन शर्थ रे स रे घन रदीफ आत्मजा ना अनर्थ रे सरे ती अरेस का करे घेय बर्थ रे स रे

  • माला – MAALAA

    पुराण पाहून वाचून आले पुराण इतिहास धुंडून आले जरी कैक गुप्त निखळून पाने पुराण हरिवंश ऐकून आले … नवा कशाला हवा रोज मेकप नवे दिसाया बशीहून ते कप जुन्या पुराण्या दिव्याहूनही मज नवीन भावे धुवायास रे कप … चला चलाहो चला मंदिराला चला मुलांनो प्रभू दर्शनाला निळ्या नभाची शिरी आज छाया चला फुलांची विणूयात माला…