-
फूड – FOOD
चवदावे रत्न …. सुबक ठेंगणी वय चवदाची गझल देखणी सय चवदाची रत्न रुबाई हे चवदावे बाईपण मम मजला भावे … बटुव्याची खीर…. मी कणिक तिंबुनी गोळा केला बाई … अन हात चोळले हातावरती बाई… पाऊस बरसता बटुव्यांचा झरझरा … कढईत बटुवे भरले मग भरभरा … ठेवुनी चुलीवर केली विचारपूस … साजूक तुपावर परतून ते खरपूस…
-
चिती – CHITEE
धांगडधिंगा किती पावसा सांग असाका अती पावसा वेड तुला का असे लागले फिरलीका तव मती पावसा झाड वडाचे तुझ्या काननी पाव म्हणे तुज सती पावसा धार खरी कापण्या भिजवण्या घे पवनासम गती पावसा घनफळ बिनफळ तुझे मोजण्या कुठली आणू चिती पावसा
-
जंबुद्वीप – JAMBU DVEEP
जंबुद्वीपामध्ये अपुली भारत भूमी आहे जंबुद्वीपी खंड देश अन वसली कितीक राष्ट्रे गुलजार भारताच्या भूमीवर जगावे जीवास जीव द्यावा हे मागणे असावे.. … असे असावे जगणे आणिक अशी असावी माया लष्करातली सक्त शिस्त अन हा पोलीसी खाक्या हा खाक्या की दहशत आहे कसे कळावे कोणा नसेल सखये दहशत बिहशत हा प्रीतीचा बाणा
-
चुकते अपुले – CHUKATE APULE
चुकते अपुले… शिकवण्या जादुई काही बघ वेळ अजुनही …गेली नाही काही जो विरह सुगंधी … करून तुजला गेला तव हाक ऐकुनी … वाटेवर बघ अडला … भरता भरता बुडते घागर ,,,भरून वरती येते तरंगते पाण्यावर हलके … तरून वरती येते निवांत जीवनगाणे आता… गाण्यासाठी जगते एक एक क्षण जगून घयावा … जगण्यासाठी तरते … कागदी…
-
खार – KHAAR
खार उचलते वाटा अपुला स्वतः स्वतः… मजेत खाते खाऊ मिळता स्वतः स्वतः …. खाऊ खाते खारुताई किती आवडीने… शेपूट घेते पाठीवरती किती किती डौलाने… खातानाही रुबाब कितीहा खारुताई तुझा… बिंब दावती तुझ्या मनाचे नयन निरागस जणू आरसे..
-
व्यर्थ नाही – VYARTH NAAHEE
पत्थराला शेंदराने लिंपणे सोड आता देव असले पूजणे व्यर्थ नाही क्षीर नागा पाजणे कारल्याला पाक घालुन मुरवणे नाद केव्हा सोडशिल तू सांग हा चढत जात्या पावलांना ओढणे घालता गुंफून माळा तू गळा वाटते ना ते मला मग लोढणे धावती मागून माझ्या काफिये फार झाले शर्यतीतून धावणे तिंबली ऐसी कणिक मी चेचुनी शस्त्र माझे सज्ज बघ…
-
इलाज – ILAAJ
वाळलेली शुष्क पाने लटकलेली कोवळी प्रासुक उन्हाने बहरलेली झिंगलेली गझल साकी बघ सुनेत्रा आम्रतरुवर गात गाणे झोपलेली … मयुरपिसारा हरिणी पाडस धवल लाल पुष्पांची पखरण हिरवाईने सलज्ज काया मात्रा माझ्या इलाज औषध … जर्द लाल जर्बेरा आणिक धवल पीत कुसुमांची वर्दळ हिरवाईचे वसन लपेटुन ऐके पानांची मी सळसळ अक्षर ओळी पाठवलेल्या पत्रामधुनी आठवतिल ग सई…