-
पल्लवीत – PALLAVEET
धवलगान गावयास उत्सुक मन पल्लवीत… अंतरात भावपुष्प … लिहित होत पल्लवीत … ताटवा फुलून मंद… उधळतोय प्रीत गंध … टळटळीत प्रहर वेळ… जुळव शब्द भावबंध ….
-
नाजुक चण – NAAJUK CHAN
नाजुक चण .. कणखर मन … फिकुटल्या गुलाबी पाकळ्यात … लपेटून तन …. मन लुटतय … निसर्गाचं धन… डेझी डेलिया ..चमेली चाफा … रंगबिरंगी … फुलांचा वाफा … अवतरला भुईवर … जादुई ताफा …
-
ध्यानात खोल जाता – DHYAANAAT KHOL JAATAA
ध्यानात खोल जाता आत्म्यात जिन दिसावा कुसुमांसवे कळ्यांनी पानांस रंग द्यावा झरता झरा उन्हाचा डोळे मिटून प्यावा जग शांत चित्त होता वारा पिऊन घ्यावा निजल्यावरी मनाला झोका हळूच द्यावा स्वप्नात माय येता चाफा फुलून यावा शब्दात तव सुनेत्रा मृदु भाव मी भरावा
-
कुल्फी – KULFEE
दुपार झाली आला कोणी विकावयाला गारेगार दुधी गुलाबी कुल्फी कांडी बनवुन चटपट चारे गार सायकलीवर उन्हात फिरुनी थकून होता घामेघूम गच्च ढगांची नभात दाटी सुटले अवचित वारे गार गरगरणाऱ्या वावटळीवर मजेत पाचोळा उडतोय ऊन बैसले झाडाखाली पक्ष्या गाणे गा रे गार मेघ कशाला गडगड करती .. वीज कडाडत दळते काय अता न असले प्रश्न तपविती…
-
घास – GHAAS
वृत्तीत मातृकेचे गाणे नवे वळेल लालूच मोहवेना मनमोर का चळेल आत्म्यात देव अपुल्या त्याच्यापुढे झुकून समजाव तू स्वतःला तेव्हाच नय कळेल सुम्भात पीळ आहे प्राचीन कर्म मूळ तो पीळ सहज सुटता तव पुण्य फळफळेल पंचांग पाहशी तू मिळवावयास पीठ जात्यात घास नाही मग काय ते दळेल सद्धर्म दर्शनाचे जेंव्हा रुजेल बीज हृदयात अंकुराची चाहूल सळसळेल
-
काव्यकुंज – KAVYA KUNJA
काव्यकुंज …. रंग हळदीचा पिऊन पाने देत सावली उन्हात हसती सान बालिका उभी तरुतळी बघते आहे वाट कुणाची गप्पा गोष्टी करावयाला अधीर आतुर उभी कधीची जर्द लाल पोशाख शोभतो डोईवर टोपी छायेमध्ये सुबक बाकडे निवांत बसलेले ऊन त्यावरी तप्त दुपारी खुशाल निजलेले… …… आकाशाची गर्द निळाई जांभुळलेली पिवळी राई मातीमध्ये ऊन खेळते रागवते आई… निळी…
-
कलश – KALASH
भाव शुद्ध अर्पिते प्रभूला प्रभूसम होण्या ओंजळ भरली शुभ्र फुलांनी अर्घ्य वाहण्या जाई जुई प्राजक्त मोगरा विपिनी फुलला सळसळणाऱ्या नवपर्णांनी पिंपळ सजला निसर्गातले रंग उधळण्या वसंत आला आभाळातून कलश घनांचा झरू लागला सृष्टीमातेच्या चरणी मम माथा झुकला