-
सम्मेदशिखरजी -SAMMED SHIKHARJEE
तीर्थंकर जिन वीस नाथ जिन मोक्षाला गेले सम्मेदशिखरजीवरून सारे मोक्षाला गेले वीस जिनांना मी माझ्या या कवणी गुंफियले … ध्रु पद अजित संभव अभिनंदन जिन सुमति पद्म सुपार्श्व चंद्र जिन .. इथे सिद्ध जाहले वीस जिनांना मी माझ्या या कवणी गुंफियले … १ पुष्पदंत शीतल श्रेयांस अन विमल अनंत धर्म शांति जिन.. इथे मुक्त जाहले…
-
शंख – SHANKH
हा शंख बघा जो पडला रस्त्यात येता जाता फुंकतो कुणीही त्यास या शंखासम ना पुद्गल तू माणसा फुंकून पहा रे निजरुप तव प्राणाला फुलेल ठिणगी तेव्हाच झळाळत जीवा हे सत्य जाणण्या जाण तुझा तू आत्मा आत्म्याशी जुळता मैत्र आणखी प्रीती फांदीवर बसुनी कोकिळ गाणे गाती
-
आनन – AANAN
अभ्यासाचे साधन पुस्तक ज्ञान मिळविण्या कारण पुस्तक स्वाध्यायास्तव विनम्र भावे करते हाती धारण पुस्तक दो घटकेच्या मौजेखातर नकोस ठेवू तारण पुस्तक जीव ओतुनी लिहिल्यावरती आत्मसुगंधी कानन पुस्तक बिंब दाविते ज्याचे त्याला तुझे सुनेत्रा आनन पुस्तक
-
सांज आरती – SAANJ AARATEE
सांज आरती संधीकालची बेला पावन चोविस जिन स्मरले.. दिवा लावुनी हृदयापाशी कर मी जोडियले… कैलासावर ऋषभ जिनेश्वर अजित संभव सम्मेदावर … मोक्षाला गेले दिवा लावुनी हृदयापाशी कर मी जोडियले… अभिनंदन सुमती सम्मेदी पद्म सुपार्श्व जिन सम्मेदी … मोक्षाला गेले दिवा लावुनी हृदयापाशी कर मी जोडियले… चंद्र पुष्पदंत सम्मेदी शीतल श्रेयांस सम्मेदी… मोक्षाला गेले दिवा लावुनी…
-
सिद्धता – SIDHHATAA
मी न कुठली पाठ करते सिद्धता सोडवीते पायरीने सिद्धता पायऱ्यांना गाळले तेव्हांच रे जाणल्यावर पूर्ण आहे सिद्धता सिद्ध जेव्हा मी स्वतःला करितसे यत्न सारे करुन मांडे सिद्धता ओळखूनी क्षेत्र हितकर मम जिवा झरत जाते सहज येथे सिद्धता मी सुनेत्रा नित्य माझी साधना पक्ष साध्यातून साधे सिद्धता
-
गरे वाटण्या – GARE VAATANYAA
विसरुन जा ते असे कुणाला म्हटले तरिही आयुष्याशी बोलू द्यावे .. बरे वाटण्या फणस खोबरी वर काटेरी सोलायाला मदत विळ्याला करण्यासाठी .. गरे वाटण्या बरे वाटता गरे वाटता झरे वाहती हृदयामधले ऊर मोकळा .. होतो नकळत अंतरातुनी उमलुन येतो अभिनय उपजत खऱ्यांपुढे पण खरे वागणे .. खरे वाटण्या
-
अनस – ANAS
अनस अक्षरात अन सह्यांत .. हृदय स्पष्ट स्वच्छ ह्यांत … गाळ गाल वा लगाल .. दीर्घ र्हस्व काय ह्यांत … ही लगावली लिहून .. ठेव पुस्तके वह्यांत … ह्यांत हा रदीफ जाण .. काफिया अनसच ह्यांत … अनस केव स्वच्छ काय .. काफिया स्वर बघ ह्यांत … पात्र माझिया मनात .. डोकवे कली न ह्यांत…