-
घडणावळ – GHADANAAVAL
आठवण येता लयीत येते गझल गडे शब्द सुरांचे नाते जडते तरल गडे वळती गझला झुलती गझला ऊर्ध्वगतीने सांग कशाने वळणे झाली सरल गडे झुळूक येता सुगंध भरली बांधावरुनी मम हृदयीचे मेघ जाहले सजल गडे शब्द सुरांचे कळप जाहले उन्हात बसले तापतापुनी शुभ्र जाहले अमल गडे नवलाईचे दिवस नऊ ग घडणावळीचे घडविण म्हणता खरेच घडले नवल…
-
वळण – VALAN
वळण जरी नसे तरी हट्टाने वळणारच वळण्यातिल घेत मजा मजला मी छळणारच पोहचून आधी मी वाट तुझी बघणारच वाटेवर अडुन तुझ्या पुन्हा मधे बसणारच नीर भरत डबा भरत भाव सहज भरणारच मोजत ना मात्रा मी गुणगुणुनी लिहिणारच कला मला अवगत रे जगण्याची वळण्याची नियतीवर विसंबणे मजला ना रुचणारच काय कुठे बिघडलेय सारे जग मस्त मस्त…
-
भरती – BHARATEE
अलवार भावनांना तुडवू नकोस आता शब्दांस ठोकुनीया घडवू नकोस आता खिडकीत लोचनांच्या पाऊस दाटलेला म्हणतो मला पडूदे अडवू नकोस आता भिजवून मृण्मयीला मृदगंध वाहु द्यावा कोंडून तप्त वाफा रडवू नकोस आता चाफ्यासमान प्रीती माझीच माझियावर दरवळ तिचा सुगंधी दडवू नकोस आता उठतात का शहारे पानांवरी वहीच्या पानांवरी फवारे उडवू नकोस आता गोंजार भावनांना बाळे जणू…
-
हे दूध उतू गेले – HE DOODH UTOO GELE
त्यागाची इच्छा झाली हे दूध उतू गेले हृदयाला आली भरती हे भाव उतू गेले बादली बिनबुडाची ही भरणार कसे पाणी पापणीत भरता पाणी हे शब्द उतू गेले रचल्यास किती तू गोष्टी टाकून फोडणीला देताच अर्थ मी त्यांना हे रंग उतू गेले वासनेस येता भरते आकाश रडे स्फुंदे टरकावुन सोंगे ढोंगे हे तेज उतू गेले वासना…
-
शेजारी – SHEJAAREE
काया शेजारी आत्म्याची कायेवरती रुसू नको मोक्षासाठी शरीर साधन काम सोडुनी बसू नको नको विसंबू दुसऱ्यावरती स्वतः स्वतःला घडवित जा रत्नत्रय झळकण्या अंतरी मिथ्यात्वाने फसू नको जगण्यावरती प्रेम करावे जगास मिथ्या म्हणू नये म्हणशिल जर का जगास मिथ्या जगती पुन्हा दिसू नको ओळखून शक्तीस आपुल्या जप तप कर्मे करत रहा चूक स्वतःची जया न कळते…
-
थट्टा – THATTAA
शौच म्हणा वा शुचिता मजला स्वच्छ राहूदे फक्त मला वक्रपणा जर ना सोडे मी शिक्षा व्हावी सक्त मला भरून प्याले ओतुन प्याले करण्यासाठी रिक्त मला अता व्हायचे भूमीसाठी कोसळणारा हस्त मला जरी भावते थट्टा तुजला धर्म शोध तू त्यात खरा मृदुता माझी माझ्यासंगे लागायाला शिस्त मला क्षमा माझिया लेखणीतली अविरत झरझर प्रेम झरे भिववित नाही…
-
फळी – FALEE
मारू नको फुलाला म्हणते कळी मुक्याने तोडून काचणारी पर साखळी नव्याने तू ओरडून तेव्हा केला किती तमाशा आता कशास देशी प्राणी बळी मुक्याने वाढून भरभरूनी रसदार लाल भाजी चमच्यांस पाक गोष्टी सांगे पळी मुक्याने फुकटात पाजणारे मधल्यांस डोस येता प्राशून डोस पिचली मधली फळी मुक्याने पाण्यात पोहुनीया येता वरी सुनेत्रा जाऊन गाळमाती बसली तळी मुक्याने