Category: Marathi kaavya

  • नोंदणी – NONDANI

    विसरतेस जेव्हा कधी ओढणी तू रुमालास करतेस जल गाळणी तू पुरे जाहल्या चौकशा पोलिसी रे तपासून घ्यावी प्रुफे नोंदणी तू जुन्या पुस्तकांना पुन्हा चाळ थोडे कळायास संदर्भ झटक मांडणी तू घरातील खोल्या कवाडे किती ते जरा लक्ष घालून खडा हो झणी तू सुनेत्रा तुझे दोष गुण ओळखूनी स्वतः हो स्वतःची खरी चाळणी तू

  • खेच – KHECH

    जगण्यात टेच आहे सुंदर खरेच आहे लक्ष्यास बाण भेदे धनुरात खेच आहे प्राजक्त बकुळ पुष्पे लक्षात वेच आहे करुनी फुकाच घाई चुकल्यासम ठेच आहे टोकास पकडले पण ते नाचतेच आहे मोहांध जाहलेल्या प्रेमात पेच आहे दोषांस झाकण्याहुन उघडे बरेच आहे पाताळ स्वर्ग मुक्ती सारे इथेच आहे शोधू नकोस नाही आहे असेच आहे मी भाव अर्घ्य…

  • माघ यामिनी – MAAGH YAMINI

    चंद्र चारुता सुशील मुग्ध माघ यामिनी रंग रजत गडद नील मुग्ध माघ यामिनी उतरले जलात बाल किलबिलाट कोवळा जाहलेय चिंब झील मुग्ध माघ यामिनी नील कमल चंद्रवदन वादळातली कथा रांगडा थरार थ्रील मुग्ध माघ यामिनी गोडवा गुळासमान ऊस मधुर साखरी हरित पात गर्द फील मुग्ध माघ यामिनी केतकी सुगंध दर्द गझलियतित लोपला सान कोर सिद्ध…

  • ज्येष्ठ – JYESHTHA

    पुत्रा तुझ्या विना पण आहे कसा जिता मी भरल्या घरात सुद्धा असतो रिता रिता मी देहात घाम मुरवत मी वावरात राबे गगनात मेघमाला मन भाव तपविता मी उलटून साठ सत्तर गेलीत कैक वर्षे होऊन ज्येष्ठ ज्येष्ठी आयुष्य अर्पिता मी हो जलद कृष्ण काळा ये बरसण्यास मजवर सुकल्या तृणाप्रमाणे आसावला पिता मी नव्हतो कधीच शायर त्यांच्यासमान…

  • ओणवी – ONAVI

    भूवरी सांडते चांदणे चालताना गझलकारिणी माधवी त्यागुनी दाव तू माय तरही गझल अंधश्रद्धे तुझी ओणवी कर्म प्राचीन हे बोलते बघ तुझे आज द्याया फळे शाम्भवी जानकी जाण तू सत्य शिव पारखाया तुझी कागदी पल्लवी खोल गर्तेतल्या भोवऱ्यासंगती घेत वळसे झुले मोकळे मान वेळावते वल्लरी ही कवी कल्पना ना नदी जान्हवी दूर क्षितिजावरी दाटता मेघमाला निळ्या…

  • मां – MAA

    जुन्या फायलींचे नवे बाड झाले तुझे मूळ कारण तुला कांड झाले तुला पावल्यावर बने बाहुली ती गगन चुंबण्याला जरी माड झाले तुझी लेक असुनी जणू लेक वाटे लढायास कुस्ती किती जाड झाले वसंतात भरले शिशीरात गळले उभी वाळल्यावर सुके हाड झाले धुके दाटल्यावर तुला ही दिसेना फुपाटा असोनी म्हणे राड झाले तुझे भुंकणे की नवी…

  • हिरवळ – HIRVAL

    देह मंदिरातिल आत्म्यावर हिरवळ मी तर सुकून जाण्या सर्वांगी फुलल्या काट्यांवर हिरवळ मी तर सुकून जाण्या दवात भिजल्या पहिल्या प्रहरी पहाटवाऱ्यासम तू येता टपटपणाऱ्या प्राजक्तावर हिरवळ मी तर सुकून जाण्या ग्रीष्माच्या काहिलीत वाळा घालुन भरता माठ जलाने वाळमिश्रित त्या उदकावर हिरवळ मी तर सुकून जाण्या सुगंध दशमीचे व्रत करुनी ऊद धूप जाळशिल जेंव्हा धुपारतीतिल उदाधुपावर…