सुनेत्रा नकाते

काव्यप्रकार -मंगळिका बोल कुठला पदार्थ हाय अतीव गोड? खाउन ज्याला मन म्हणते नाते जोड. नात्यामध्ये नातं कुठलं सुंदर बोल? नात्यात ज्या लोकाकाश दिसते गोल. लोकाकाशावरी सिद्ध शीला हाय। भव चक्रास भेदुन तिथे आत्मा जाय…

परिमल उधळित पुष्प पाकळ्या उमलत जाती रंग बरसती धुंद होउनी कोमल पाती कोमल पाती मुग्ध कळ्यांशी माझे नाते गरगर फिरतो हात आणखी दगडी जाते जात्यामधुनी पीठ झरझरे ऐकत किलबिल वाऱ्यासंगे गात येतसे झुळझुळ परिमल

प्याल्यामध्ये पेय भरावे भरून गाण्या हात पाय अन ध्येय असावे तरून जाण्या जाण्यासाठी दूरदूरवर पैल तटावर भटकत असतो गात गुराखी ताल सुरांवर बासरीतुनी गीत उतरते डोळ्यांमध्ये थेंबे थेंबे प्रेम बरसते प्याल्यामध्ये

झुलते सुंदर वेल मांडव सोसे फुलभार कुंपण ओले केतकी परसदार अन माड परसदार अन माड नाहतो जलधारांनी बहरुन गेले रान गातसे निर्झर गाणी झरा वाहतो मुक्त मनाने पाणी उडते चिंब भिजोनी एक सान तृणबाला झुलते

गिरवुन गिरवुन अक्षरे दे शब्दांना धार कलम करी तू घेउनी कर भवसागर पार कर भवसागर पार बांधुनी साकव मोठा उत्तम आर्जव ठेव अंतरी लाघव ओठा अंतर आतम तार जुळाया गाउन फुलवुन सुंदर वचने कोर त्यावरी गिरवुन गिरवुन