सुनेत्रा नकाते

आलाय देखणा अंतर श्रावण आभाळ मंदिरी झुंबर श्रावण झोकात चालल्या ललना मोहक घाटात पाहण्या सुंदर श्रावण सांजेस सावळी पणती तेवत कानात बोलते मंतर श्रावण श्रद्धेस, आंधळ्या, नजरा डसता अंधार फोडतो कंकर श्रावण ज्येष्ठात रंगता गायन वादन आषाढ संपता नंतर श्रावण वृत्त- गा गा ल, गा ल गा, गा गा, गा गा.

कराच आज दीपदान स्मरून शुद्ध दीपदान प्रसन्न मंदिरात मूर्त करेल ज्योत दीपदान तुझे किती सतेज मौन ठरेल प्रीत दीपदान मला दिसे फुला-फळात पराग बीज दीपदान अवस पुनव जरी असेल सुनेत्र आम्र दीपदान वृत्त – ल गा, ल गा, ल गा, ल गा ल.

मी गोठले तरीही फुटले कधीच नाही अन तापले तरीही विरले कधीच नाही टाळून अडथळ्यांना वेगात धावताना ध्येयास गाठले पण पडले कधीच नाही बागेतल्या फुलांचा भरला सुगंध हृदयी सौंदर्य प्राशिताना ढळले कधीच नाही भव-सागरात वेडी उडवून लाट जाता काठावरीच आले बुडले कधीच नाही मिटवून इंद्रियांना मी ताणता मनाला आले नभात फिरुनी तुटले कधीच नाही मोडून लाज…