-
पाठवण – PAATHAVAN
लिहावयाला मजला पुरते एक आठवण आठवणींची नकोच गर्दी नको साठवण स्मरणांचे मी मणी ओवुनी माळ बनवली गळलेल्यांची करित आहे पुन्हा पाठवण जखमांमध्ये हळद भरूनी जखमा भरल्या मलम सुगंधी मला न रुचले जखमा सुकल्या मधुर मधुर मी शब्दांवरती नव्हते भुलले मधुराभक्ती शुद्धात्म्यावर जडवुन बसले जरी हरवले पुन्हा गवसले माझे मजला वळणावरती वळता वळता सापडले मजला
-
जाबसाल – JAABSAAL
कशास आता जाबसाल ते रोजरोजचे उतरुन ठेवू सांग मनाला बोझ रोजचे नसलेलेही दिसते आणि बिंब उमटते हृदयजलावर किती फुलांचे मोज रोजचे
-
घडणावळ – GHADANAAVAL
आठवण येता लयीत येते गझल गडे शब्द सुरांचे नाते जडते तरल गडे वळती गझला झुलती गझला ऊर्ध्वगतीने सांग कशाने वळणे झाली सरल गडे झुळूक येता सुगंध भरली बांधावरुनी मम हृदयीचे मेघ जाहले सजल गडे शब्द सुरांचे कळप जाहले उन्हात बसले तापतापुनी शुभ्र जाहले अमल गडे नवलाईचे दिवस नऊ ग घडणावळीचे घडविण म्हणता खरेच घडले नवल…
-
वळण – VALAN
वळण जरी नसे तरी हट्टाने वळणारच वळण्यातिल घेत मजा मजला मी छळणारच पोहचून आधी मी वाट तुझी बघणारच वाटेवर अडुन तुझ्या पुन्हा मधे बसणारच नीर भरत डबा भरत भाव सहज भरणारच मोजत ना मात्रा मी गुणगुणुनी लिहिणारच कला मला अवगत रे जगण्याची वळण्याची नियतीवर विसंबणे मजला ना रुचणारच काय कुठे बिघडलेय सारे जग मस्त मस्त…
-
भरती – BHARATEE
अलवार भावनांना तुडवू नकोस आता शब्दांस ठोकुनीया घडवू नकोस आता खिडकीत लोचनांच्या पाऊस दाटलेला म्हणतो मला पडूदे अडवू नकोस आता भिजवून मृण्मयीला मृदगंध वाहु द्यावा कोंडून तप्त वाफा रडवू नकोस आता चाफ्यासमान प्रीती माझीच माझियावर दरवळ तिचा सुगंधी दडवू नकोस आता उठतात का शहारे पानांवरी वहीच्या पानांवरी फवारे उडवू नकोस आता गोंजार भावनांना बाळे जणू…
-
हे दूध उतू गेले – HE DOODH UTOO GELE
त्यागाची इच्छा झाली हे दूध उतू गेले हृदयाला आली भरती हे भाव उतू गेले बादली बिनबुडाची ही भरणार कसे पाणी पापणीत भरता पाणी हे शब्द उतू गेले रचल्यास किती तू गोष्टी टाकून फोडणीला देताच अर्थ मी त्यांना हे रंग उतू गेले वासनेस येता भरते आकाश रडे स्फुंदे टरकावुन सोंगे ढोंगे हे तेज उतू गेले वासना…
-
शेजारी – SHEJAAREE
काया शेजारी आत्म्याची कायेवरती रुसू नको मोक्षासाठी शरीर साधन काम सोडुनी बसू नको नको विसंबू दुसऱ्यावरती स्वतः स्वतःला घडवित जा रत्नत्रय झळकण्या अंतरी मिथ्यात्वाने फसू नको जगण्यावरती प्रेम करावे जगास मिथ्या म्हणू नये म्हणशिल जर का जगास मिथ्या जगती पुन्हा दिसू नको ओळखून शक्तीस आपुल्या जप तप कर्मे करत रहा चूक स्वतःची जया न कळते…